De Geuzenroute
Klik op de plaatjes om de route in Google
Earth te bekijken
Klik hier en hier voor een gewone uitvergroting van
de plaatjes
Al vóórdat dit alles plaatsvond had ik een tweedaags tripje naar Zeeuw-Vlaanderen geboekt, ooit had ik daar folder van een fietsroute (De Geuzenroute) meegenomen en die route van in totaal zo'n 53 kilometer wilde ik in twee dagen gaan lopen. De route was in de vorm van een acht, met als middelpunt Biervliet. Daar dus een overnachting regelen en dan hoef je niet met bepakking te sjouwen.
Ik besloot om dit tripje op 23 en 24 september maar gewoon door te laten gaan, even heerlijk eruit en m'n hoofd leeg laten waaien. Ik had het gewoon even nodig, voelde ik aan. De buren wilden wel een dagje voor Bram zorgen en zo ben ik 's morgens op de 23e september richting Zeeland getrokken. Niet al te vroeg, want volgens Buienradar zou het nog tot 11 uur regenen, daarna werd het droog. Als ik dus zo rond 10 uur in Biervliet zou arriveren, zou dat vroeg genoeg zijn.
Voor Zeeuws-Vlaanderen moet je natuurlijk door de Westerscheldetunnel, die kostte 5 euro. Dat is ook één van de redenen waarom ik Zeeuws-Vlaanderen voor een ééndaags tripje te ver en te duur vind. Maar op zo'n twee dagen is het natuurlijk goed te doen. Na de tunnel was ik al snel in Biervliet en BramBram leidde me natuurlijk keurig naar het hotel. De kamer was nog niet klaar zo vroeg in de ochtend, maar ik kon wel alvast m'n tas binnen zetten. Na een toiletbezoekje ging ik op stap voor de eerste wandeldag, en zie: het was inmiddels droog geworden en heel aarzelend kwam er wat blauw in de lucht!
Voor de eerste dag had ik gekozen voor de bovenste lus van de 8, waarom weet ik niet, want beide lussen waren bijna even lang. Misschien ben ik er gewoon op georiënteerd om van boven naar beneden te werken, wie weet! Leuk was in ieder geval wel dat deze lus in het centrum van Biervliet begon en dat ik dus gelijk wat bezienswaardigheden kon bewonderen. Best de moeite waard, want Biervliet blijkt een heel leuk oud stadje te zijn!
Nadat ik het stadje uit ben, ga ik direct de polders in en tjonge jonge, wat een boel polders hebben ze hier! Op het plattegrondje van de route staan ze allemaal benoemd, de eerste dag kom ik door en langs achtereenvolgens de Beukelspolder (1804), de Paulinapolder (1845), De Helenapolder (1691), de Wilhelminapolder (1776), de St. Pieterspolder (1699), en de Ameliapolder (1638). De wegen zijn recht en lang, daarvoor is het een fietsroute natuurlijk, maar dat vind ik juist wel fijn, hoewel ik eerlijk moet zeggen dat de Sint Pietersdijk zelfs in mijn ogen wel errug lang was!
Er is niet veel gelegenheid tot rusten onderweg, tweemaal las ik een bankjesrust in. De eerste keer bij de Westerschelde waar het Canadees Bevrijdingsmonument staat. Een winderig maar mooi plekje, met een prachtig uitzicht over het water en de drukke scheepvaart hier. De tweede maal vind ik een bankje bij het graf van een zekere Willem Schorer, een rijke landeigenaar uit vroeger tijden. Hij ligt hier begraven in een dijk, temidden van zijn bezittingen. Mooi plekje, dat wel!
Inmiddels is de zon steeds vaker achter de wolken vandaan gekomen en de tweede helft van de tocht loop ik dan ook heerlijk in het zonnetje en af en toe wordt het zelfs gewoon warm! De laatste lange wegen dienen zich aan, ik kom nog door het gehuchtje Driewegen, en dan ben ik weer terug in Biervliet. Natuurlijk is m'n kamer nu wel klaar en m'n tas is al keurig netjes naar boven gebracht.
Het blijkt dat ik ook in het hotel kan eten, het menu voor vanavond is oosterse soep, halve kip met frietjes en salade, en als toetje een citroenmousse. Ik laat het me allemaal goed smaken en neem nog een lekker kopje koffie na afloop. Op m'n kamer kijk ik nog even naar GTST en geniet mee van het geluid van een voetbalwedstrijd in de kamer naast me. De daar logerende arbeiders moedigen nogal luidruchtig hun favoriet aan . Gelukkig is de wedstrijd om 10 afgelopen en kan ik rustig gaan slapen, de eerste dag is een hele leuke geweest!
Ik heb werkelijk heerlijk geslapen vannacht, ben niet één keer wakker geweest en werd vlak voordat de wekker af zou lopen uit mezelf wakker. Een prima nachtrust gehad dus en een uitstekend bed. Rond een uur of acht daal ik de trap af voor het ontbijt, dat is een ontbijt zonder al teveel poespas, maar gewoon dat wat je nodig hebt om een goede bodem te leggen. En uiteraard drink ik er een kopje koffie bij! |
Buienradar heeft me inmiddels verteld dat het vanmiddag rond een uur of drie weer gaat regenen, dus als ik zo rond 9 uur op pad ga, moet het wel lukken om voor die buien binnen te zijn. Ik reken af in het hotel en zet m'n tas alvast in de auto. Dat durf ik in deze omgeving wel, ik zie hier nog niet zo gauw iemand een auto openbreken!
Deze tweede dag trek ik direct de polders in, en ook vandaag zijn dat er heel wat: De Geertruidapolder (1619), de Oranjepolder (1619), de Groote Zuiddiepe Polder (1688), de Clarapolder, de Angelinapolder (1847), de Magdalenapolder (1780), de Braakmanpolder (1952) en als laatste de Elisabethpolder (1866). Het is hier duidelijk een Walhalla voor polderliefhebbers!
Deze lus loopt ten zuiden van Biervliet en ik steek zelfs de Belgische grens over. Niet ver hoor, net aan de andere kant van de grens wandel ik een paar kilometer evenwijdig met de grens, lang genoeg om twee Belgische plaatsnaamborden op de foto te zetten! Eén daarvan is Boekhoute, en dat is toch wel erg bekend, daar heb ik een paar keer een wandeltocht gelopen.
Het aantal rustmogelijkheden is vandaag nog minder dan gisteren, zelfs geen kaasboerderij met of zonder koffie! Ik kom gelukkig wel een paar bankjes (en een stapel pallets) tegen, maar met dit weer is het niet zo prettig om lang in de wind te blijven zitten, dus ik beperk m'n pauzes tot een paar minuutjes, net genoeg om een hapje te eten, want dat kan ik nou eenmaal niet tijdens het lopen!
's Middags is het een ander verhaal, ik moet natuurlijk weer terug de weg over, maar hier is hij vierbaans en hartstikke druk. Net als ik sta te twijfelen of ik hier wel over durf valt m'n oog op een richtingaanwijzer die in het niets lijkt te wijzen. Ik ga even poolshoogte nemen en ja hoor, daar is een tunneltje, pfffffff, gelukkig hoef ik dus niet al te ver om te lopen!
Natuurlijk ga ik nog even naar binnen om van een heerlijke cappuccino te genieten, tenslotte heb ik de hele dag (na het ontbijt dan) nog geen koffie gehad! Natuurlijk maak ik ook nog even van het toilet gebruik en dan neem ik afscheid van Hotel De Gentse Poort, ik heb het er best naar m'n zin gehad! Ook de terugweg rijd ik veel in de regen, maar gelukkig niet zo'n enorme plensbui als op de heenweg. Netjes voor de files ben ik thuis en word begroet door een enthousiaste Bram. Leuk wandeluitje geweest!
Klik op de plaatjes hieronder voor de foto's.
Vergeet mijn gastenboek niet!