Wandelvakantie Tsjechië 2014
Dag 6 - Rondwandeling Kuks

 

 

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik
hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

 

 

 

  Hoewel de bedden goed zijn en de wereld om ons heen stil en hartstikke donker, hebben we toch geen van beiden echt goed geslapen. Misschien hebben we in het eerste van de vakantie wel zo goed geslapen dat we nu uitgeslapen zijn (en dus ons bed kunnen verkopen, zou m'n moeder zeggen). Maar niet getreurd, we voelen ons goed en dus dalen we via de enge trap af naar beneden voor het ontbijt.

 

Dat is door de beheerders/eigenaars van het huisje (dezelfde als van het hotel, Eric en Nancy dus) al klaar gezet, maar er zitten ook twee eitjes bij en die moeten we dus eerst even koken. Dat valt nog niet echt mee, de gasbus zit dichtgeschroefd alsof de sterkste man van Tsjechië dat gedaan heeft en bij gebrek aan goede lucifers, steek ik het gas aan met een aansteker, die ik altijd in m'n rugzak heb zitten. Levensgevaarlijk, maar gelukkig gaat alles goed.

Voor de rest zijn er broodjes, yoghurt, melk, vleeswaren, kaas, jam en boter. Zelf maken we even koffie en thee en dan begint m'n mobieltje te piepen dat de eieren klaar zijn. Even laten schrikken en dan kunnen we aan tafel. Het smaakt allemaal prima, maar als we dan aan de eitjes willen beginnen blijken die keihard en knalgroen te zijn. Waarna de vraag bij ons opkomt of ze misschien niet al gekookt WAREN! Sukkels die we zijn……..

 

We kunnen er hartelijk om lachen en na de ontbijtspullen omgespoeld te hebben, gaan we op pad voor onze vijfde wandeldag: een rondwandeling in de omgeving van Kuks. We wandelen terug naar de trap waar we gisteren het dorp zijn binnengekomen en pikken daar de rode route op richting Stanovice. Het eerste stukje gaat over een graspad langs de Elbe, die er hier nog uitzit als een vies klein stroompje.  

 

Uiteindelijk komen we weer uit op de asfaltweg en via een leuke brug steken we vlakbij Stanovice de Elbe over. Nu lopen we richting Betlem, een park dat in 1733 is aangelegd door Graaf Sporck, met reusachtige beeldhouwwerken, die bijbelse scenes uitbeelden. Ook zijn er grotten en kluizenaarswoningen, die in de rotsen zijn uitgehakt. In de tijd van Graaf Sporck was het een erg groot religieus park, maar nu zijn veel beelden en gebouwen verweerd, andere zijn afgevoerd als bouwmateriaal voor steden.

De weg ernaartoe is weer een fikse klim, dwars door een donker bos. We lopen op een steil pad, dat is uitgesleten door water dat hier van de heuvels afkomt. Wij zijn blij dat het de afgelopen dagen droog is geweest, anders valt hier bijna niet te lopen! Dan komen we bij het park zelf aan en hoewel de beelden die we zien best interessant zijn, valt het ons toch een beetje tegen, we hadden het veel groter verwacht.

 

  Wel een mooi plekje voor een bankjesrust natuurlijk en we strijken neer bij een picknickbankje met een tafeltje op normaal niveau, maar baken die wel heel erg laag zijn. Zo zitten we dus met onze kin op de tafel. Als ik, nadat ik even was opgestaan, weer ga zitten was ik alweer vergeten dat die bankjes zo laag waren en heb het gevoel dat ik in de diepte val. Elly schiet in de lach om het gezicht dat ik trek….

 

We bewonderen ook nog even een kruisbeeldje in een grotwoning en dan gaan we weer verder door het rotsachtige bos. Tot nu toe was het heerlijk zonnig, maar als het bos wat opener wordt en we naar de lucht kunnen kijken, is die helemaal betrokken en het lijkt zelfs een beetje op een onweerslucht. Brrrrrr, regen, daar geef ik niks om, maar onweer vind ik eng!

Gelukkig blijft het droog en we komen op een punt waar het even twijfelen is, onze routebeschrijving zegt iets anders dan de markeringsbordjes. Op de kaart in m'n GPS kan ik echter zien dat we uiteindelijk op hetzelfde punt uitkomen en we kiezen voor de routebeschrijving. Dat is een leuk ommetje langs weilanden en velden en niet veel verder komen we inderdaad op hetzelfde punt uit.

 

Nu gaat het over een lange asfaltweg richting Litic en dat klinkt wel saai, een asfaltweg, maar de uitzichten zijn zo mooi dat we ons geen seconde vervelen. We hebben steeds het kerkje van Litic in het vizier, en met die donkere lucht erboven is het een sprookjesmooi gezicht. In Nouzov gaan we linksaf naar Litic toe, daar moet een golfbaan zijn waar we koffie kunnen drinken.  

 

En inderdaad, nadat we Litic uit zijn lopen we min of meer over de golfbaan heen. Het is een mooie baan en als we langs een stuk zand lopen waar een harkje ligt, kan ik het niet laten om het zand nog even iets gladder te harken! Ik heb nog meer lol als er even later golfkarretjes voorbij komen en één daarvan toevallig nummer 17 heeft, fotooooooooooooo!

Bij het restauarant van de golfbaan drinken we de allerduurste koffie tot nu toe in Tsjechië en nemen er twee aardbeien-frambozengebakjes bij. Die waren heerlijk, maar helaas vond een hele zwerm wespen dat ook, dus na een paar minuutjes zijn we naar binnen gevlucht. Overigens kwamen we hier bij de golfbaan even in gesprek met iemand die zowaar een beetje Engels sprak, de enige die we in de hele vakantie zijn tegenkomen!

 

  Na de koffie gaan we langzamerhand weer terug richting Kuks, we gaan geen bossen meer in, maar lopen over stille wegen langs weilanden en akkers. Ik loop natuurlijk weer volop te genieten, hoewel het niet zonnig meer is, is het heerlijk weer en tot nu toe is er geen spatje regen gevallen en heeft er ook nog geen dondertje gerold. Zowel Elly als ik maken hier veelvuldig gebruik van Elly's camera, het is hier zo mooi!

 

Dan zien we links het grote hospitaal van Kuks weer liggen, maar voordat we daar zijn moeten we weer de spoorlijn over. De bomen zijn dicht en opnieuw staan we lange tijd te wachten. Maar al wat er komt, geen trein en we besluiten dan toch maar om de bomen heen te glippen. Hier zit in ieder geval geen bewaakster om ons tot de orde te roepen!

Vlakbij het hospitaal blijkt ook een heel klein vervallen kerkhofje te zijn en daar gaan we natuurlijk even een kijkje nemen. Eén graf is zelfs zo vervallen dat de grafsteen kapot is en je zó naar binnen kunt kijken. Best een beetje luguber, maar gelukkig ligt er allen wat troep in en verder niks engs. Bij één van de andere graven staat een beeld van een treurende vrouw, dat spreekt me op de één of andere manier wel aan.

 

We wandelen rondom het hospitaal en bewonderen uitgebreid de beeldenrij die daar staat. De beelden zijn ontworpen door Matthias Braun en staan voor het goede (zoals moederliefde, geloof, hoop en geduld) en voor het slechte (zoals trots, hebzucht en afgunst). Maar volgens ons staat één van de beelden alleen maar verdrietig te zijn omdat alles zo in de steigers staat en we proberen dat in een foto te vangen.  

 

In Kuks bezoeken we nog even het Auto- en Motormuseum, dat niet zoveel voorstelt maar wel erg leuk gepresenteerd wordt door de eigenaar. Hij kletst heel wat af en hoewel we er bijna niks van verstaan werkt z'n enthousiasme aanstekelijk. Als hij hoort dat we in het "huisje van Nancy en Eric" logeren beschouwt hij ons zo'n beetje als familie en krijgen we gratis cake bij de koffie en allerlei kaarten en informatie over de omgeving.

In het dorp zelf zit niks om een hapje te gaan eten, maar we horen dat er 1,5 km verderop een restaurant zit in Stanovice, bij een watermolen. Daar wandelen we naartoe en we kunnen er lekker buiten op een groot terras een hapje doen, gebakken kaas met frietjes, njammie! Tijdens het eten breekt dan eindelijk de allang dreigende bui los en het plenst werkelijk van de regen!

 

  We schuilen onder een grote parasol en kijken toe hoe de andere gasten (voornamelijk kanovaarders) snel hun kano's in veiligheid brengen. Als de regen iets minder wordt, komen we onder de parasol vandaan en gaan binnen koffie drinken. Gewapend met plu en poncho wandelen we hierna terug naar Kuks en onderweg wordt het alweer droog.

 

Terug bij ons huisje blijkt het na de bui weer zulk heerlijk weer te zijn, dat we nog lang nagenieten op "onze" veranda, dan pakken we onze spullen alweer zo ver mogelijk in en gaan naar bed. Morgen staat de laatste (en langste) wandeldag op het programma, we wandelen dan helemaal terug naar ons beginpunt in Bila Tremesna!

 

 

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

 

 

Vergeet mijn gastenboek niet!