Wandelvakantie Tsjechië 2014
Dag 4 - Rondwandeling Pecka

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Wow, dit was echt wel een geweldig bed, hier in Hotel Roubal! We hebben geslapen als ossen en zijn zelfs ons bed niet uit geweest om naar de wc te gaan! We hebben er weer zin in vandaag, en omdat we twee nachten in dit hotel blijven, hebben we weer een rondwandeling vandaag en ook één met een iets langere afstand: ca. 17 km, naar Nova Paka en weer terug.

Zodra we de kamer uit komen om af te dalen naar het ontbijt komt het piepjonge hotelkatje Arik ons enthousiast begroeten. Hij laat zich gewillig oppakken, dus krijgt hij van mij even een uitgebreide knuffelbeurt. Het meeste van het ontbijt staat al klaar, en terwijl we aan tafel gaan komt de hoteleigenaar met een mand vol verse broodjes aangelopen. Aaaaaaaaanvalluhhhhhhhh!

We doen het ontbijt alle eer aan, allen vertrouwen we de melk niet zo. Hij ruikt goed en hij smaakt goed, maar hij is een beetje stroperig, net karnemelk! Elly gaat dus aan de thee in plaats van aan de koffie en onze muesli eten we met yoghurt in plaats van met melk. Verder is alles pico bello in orde en nadat we onze spullen van de kamer hebben gehaald, gaan we op pad voor (wandel)dag 3.

Er staat een hele riedel bordjes op het plein om ons de weg te wijzen, maar eerst gaan we eventjes naar het postkantoor om onze ansichten te posten en te vragen of er genoeg postzegels op zitten, want we hebben het idee dat de verkoopster van gisteren ons niet goed begreep toen we "Holland" zeiden. Dat valt ons eigenlijk wel een beetje tegen, dat zo weinig mensen hier Engels of Duits spreken!

Het blijkt maar goed te zijn dat we naar het postkantoor zijn gegaan, want er zit inderdaad te weinig op de kaarten. We kopen postzegels bij en ik biets gelijk een stempel voor in m'n wandelboekje. Dan kunnen we op pad en via een poortje lopen we een steil pad naar beneden, de stad uit. Als we beneden zijn gaat de route al vrij gauw over op een graspad, dat nog helemaal nat is van de regen van gisteren.

Nu is het weliswaar droog, maar de zon laat zich nog niet zien. Het is grijs, maar wel zodanig grijs dat ik goede hoop heb dat het later zonnig zal worden. Het graspad loopt zo'n beetje evenwijdig met de weg en ik loop een beetje te mopperen dat ik dus eigenlijk voor niks in m'n schoenen loop te soppen, maar ach, het is wel een leuk pad en die sokken en schoenen drogen straks wel weer!

Via een bord met een onbegrijpelijke tekst (verboden te storten, lees ik later op Google Translate) komen we uiteindelijk weer op de weg terecht en dan blijven we voorlopig rutsige asfaltwegen volgen. De lucht begint inderdaad een beetje te breken en af en toe wordt er een heel stuk blauw zichtbaar. We lopen in de richting van een klein dorpje, Radkyne genaamd, en dat is een pittige klim naar boven!

Na dit dorpje stijgt de weg verder naar een eenzaam huis, wow, wat staat dat daar mooi! Als we er eenmaal aangekomen zijn, besluit ik m'n jasje uit te trekken en terwijl ik naar een plekje zoek om m'n rugzak neer te zetten, zie ik dat dit huis zowaar nummer 17 heeft! Oooo, dáár zou ik wel willen wonen, wat een prachtig plekje! En natuurlijk maakt Elly even een foto van me!

Hierna wordt het steeds zonniger en de lucht wordt steeds blauwer. We komen door een volgend dorpje met een grote begraafplaats en gaan daar even een kijkje nemen. Op de begraafplaats staan zowel mooi onderhouden graven als nogal vervallen grafstenen en wat ons nog het meeste opvalt: er staat bijna nergens een datum op de steen, zodat je niet kunt zien hoe oud de overledene is geworden, vreemd!

Het volgende waar ons oog op valt is een huis met een overdekt buitenzwembad, vast een rijke stinkerd die daar woont! Dan trekt de lucht echt helemaal open en volop in de zon kunnen we genieten van prachtige uitzichten, niet al te lang, want we naderen inmiddels de buitenwijken van Nova Paka. Via een soort industrieterrein lopen we dit plaatsje binnen.

Er ligt een boot op het land en we grappen erover, dat dit een Ark van Noach is voor de kleinere dieren. We steken de spoorlijn bij het station over en zien net een trein aankomen en vertrekken. Leuk, morgen gaan we immers zelf ook een treinritje maken! Een mooi gezicht is dat de machinist nog met z'n hoofd uit het raam moet hangen om te zien of alles veilig is!

In Nova Paka aangekomen zien we daar de grootste verzameling wandelbordjes die we tot nu toe tegengekomen zijn en dan wandelen we het centrum in. Allereerst maar even op zoek naar koffie, daar zijn we ondertussen wel aan toe! In een aardig restaurantje bestellen we twee cappuccino, maar het lukt ons niet om de serveerster duidelijk te maken dat we er ook wat lekkers bij willen.

Ze komt aan met de menukaart, maar daar staan alleen gewone gerechten op. Ondertussen heeft ze twee sprookjesmooie cappuccino's afgeleverd en opeens ontdekt Elly nog een foto van gebak op haar phone. Dan is het probleem gauw opgelost en binnen de kortste keren staan er twee zaligheden voor onze neus, cake, chocola, slagroom, HEERLIJK!

Verkwikt gaan we een half uurtje later weer op pad en komen over het centrale plein van Nova Paka. Van een grote kerk staat de deur uitnodigend open, maar verder dan het voorportaal komen we niet. Een mooi fotootje kunnen we vanaf hier echter wel maken. Via een stijgende weg langs huizen met tuintjes wandelen we Nova Paka weer uit. De stijging is behoorlijk en ik ben blij dat er vaak mooie bloemen in de tuintjes staan, dan heb ik een smoes om af en toe stil te staan voor een fotootje!

Hierna lopen we al gauw weer hoog in de weilanden, eerst nog op een asfaltweg door het dorpje Stupna, maar dan gaan we weer een graspad op en tot onze verbazing moeten we zó vlak langs huizen over het gras, dat het lijkt of je door de voortuin van die mensen loopt! Maar de markering is duidelijk, dus we lopen maar gewoon door.

Via de allersteilste helling van vandaag komen we op de top van een heuvel bij een eenzaam kerkje met een eveneens eenzaam kerkhofje. Hier ga ik even op zoek naar een cache, die zich snel laat vinden en natuurlijk maken we foto's van dit bijzondere plekje. Wel vraag ik me af hoe ze hier de kerk en het kerkhof bezoeken, want je kunt er alleen over het gras komen, een weg heb ik niet gezien!

We hebben nu duidelijk het hoogste punt van vandaag gehad en verder gaat de route heerlijk vlak over glooiende weilanden. Tot we natuurlijk weer bij Pecka komen en het steile pad van vanmorgen nu omhoog moeten! Voor we naar het hotel gaan, gaan we weer even naar het winkeltje met de poezen en de olifant, maar dat is helaas al dicht. Ik zie wel een bel en als ik daar op druk, komt er gelukkig toch iemand die ons nog wel wil helpen, dus hebben we toch onze souvenirtjes te pakken!

Het terras bij het hotel ziet er wel heel aanlokkelijk uit in het zonnetje en de hoteleigenaar maakt een droom van een ijscoupe voor me, heerlijk! Elly houdt het bij een koud drankje en daarna gaan we ons poedelen en nu in ons "eigen" hotel het diner gebruiken, waarbij uiteraard Arik weer nieuwsgierig komt kijken. Ik heb m'n I-Pad bij me en laat hem kennismaken met "Game for Cats", hij is door het dolle heen!

Boven ruimen we de tassen alvast in, want morgen trekken we immers weer verder. Dit hotel is ons tot nu toe uitstekend bevallen, maar ook wel weer leuk om morgen weer iets nieuws te ontdekken natuurlijk!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!