Wandelvakantie Tsjechië 2014
Dag 3 - Van Bila Tremesna naar Pecka

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

De tweede wandeldag staat op het programma en die begint met de hoogste klim die we deze reis zullen maken: de beklimming van de Zvicina, 671 meter hoog! Als we 's morgens wakker worden zien we dat de wereld, zoals voorspeld, somber en grauw is, maar het is nog wel droog. We zetten onze spullen alvast zover klaar en dalen dan af voor het ontbijt.

Gelukkig staat vandaag wel alles op tijd klaar en we laten het ons lekker smaken. Ook houden we via onze phones even contact met de buitenwereld, dat hoort er tegenwoordig bij! Op een weer-app die we allebei geïnstalleerd hebben zien we dat het vandaag de enige regendag van de hele week zal zijn, bij de andere dagen staan gelukkig weer allemaal zonnetjes en wolken!

Na het ontbijt gaan we terug naar de kamer voor onze rugzakken en een laatste inspectie, hier komen we immers voorlopig niet meer terug. De volgende twee nachten slapen we in Pecka en daarna twee nachten in Kuks. We lopen naar de receptie om de sleutel in te leveren en er wordt ons een goede wandeling gewenst. Als we terug naar de uitgang bij de parkeerplaats lopen schieten we in de lach als we zien dat er zelfs binnen in het hotel gemarkeerd is!

Op de parkeerplaats maken we een foto van de eerste "echte" markering van vandaag en ik stel m'n GPS in. In plaats van de gemiddelde snelheid, maak ik nu een vakje zichtbaar met hoogtemeters erin, dat lijkt me voor vandaag handiger! En dan gaan we op pad, gelijk de berg op omhoog. Pffff, dat is wel even afzien, ik ben al niet zo'n snelle starter en dan ook nog eens gelijk omhoog…..

De klim omhoog gaat voornamelijk door het bos, er staat geen zuchtje wind en ondanks het sombere weer is het toch behoorlijk warm. Elly doet dan ook al gauw haar jasje uit! Eigenlijk gaat het klimmen best wel goed, er zitten ook hele stukken in dat het redelijk vlak is. Wel zijn sommige stukken door de regen van vannacht blubberig geworden, gelukkig hebben we vandaag allebei waterdichte schoenen aan!

Na ca. anderhalve kilometer komen we bij een punt waar het beeld van een draak in de rotsen is gemaakt. Deze draak is hier neergezet om het geneeskrachtige en heilige water te bewaken, hij houdt het kwaad op een afstand. Het is werkelijk een prachtig beeld en na wat gehannes met de camera lukt het om er een mooie "wij-fie" bij te maken!

Direct hierna gaan we dan echt serieus klimmen, het pad wordt zowat verticaal en een klein stukje moeten we zelfs allebei even op handen en voeten. Hilarisch momentje natuurlijk en we maken van elkaar een fotootje. Gelukkig is het nog steeds droog en we amuseren ons best! Dan komen we opeens de bossen uit en kunnen we genieten van het uitzicht. Het is weliswaar grijs, maar de wolken hangen hoog, dus er is best nog wel iets te zien.

En dan ineens zijn de beide zendmasten, die we beneden al hadden zien staan, vlakbij en na een laatste krachtsinspanning komen we boven, yeeeaaaaaahhhhhh, we zijn op de top! Ik wijk even van de route af voor een cache, die als (vertaalde) hint heeft: stapel doppen! Als ik tussen de bomen loop zie ik opeens vier bomen waar een stapel stenen bij ligt en onder één van die stapels ligt de cache. Foutje van Google Translate, hahaha!

Boven op de berg staat een kerkje, als huldeblijk aan Johannes Hus, één van de grootste persoonlijkheden uit de Tsjechische geschiedenis. Leuk detail is wel dat hij de "haceks" bedacht heeft, kleine v-tjes op letters die een tweeklank hebben. In zijn tijd schreef men nog op peperduur perkament en op deze manier had je in plaats van twee of drie letters er maar eentje nodig! Het kerkje werd in de 16e eeuw van hout gebouwd en in 1711 herbouwd in steen.

Er staat ook een restaurantje op de top, maar dat is helaas op dinsdag gesloten. Ik rammel brutaal even aan de deur, maar helaas, er komt niemand open doen! Nancy in het hotel had al gezegd dat er niets open zou zijn onderweg, dus we hadden er wel op gerekend, maar jammer is het wel. Maar niet getreurd, we maken een fotootje van de markering op de top en vervolgen onze weg, nu heerlijk bergafwaarts!

We komen nu meer door de open velden te lopen en komen door een klein dorpje. Hier is een waterpomp, waar ik (tevergeefs) een beker met water probeer te vullen en even verderop komen we langs een schattig blauw geverfd huisje met beeldjes in de tuin. En dan komt de weersvoorspelling toch uit en gaat het regenen! Gelukkig is het bijna windstil en kunnen we volstaan met een parapluutje.

We lopen een eindeloos keienpad dwars door de velden, het valt op dat de velden hier vol met bloeiende klaver staan, zouden ze dat als veevoer verbouwen of zo? De aarde in deze streek is rood van kleur en zeker nu het door de regen een beetje nat is, valt dit duidelijk op. Er liggen ook prachtige stenen en we zoeken allebei een mooie uit als souvenirtje.

Aan het eind van dit pad komen we bij een plekje met een adembenemend uitzicht en zie: daar staat een klein schuilhokje met een bank erin. Wat een heerlijk plekje voor een overdekte bankjesrust! We eten en drinken allebei wat en ik zoek even de struiken op. Verkwikt gaan we weer verder op pad, nog steeds gewapend met de paraplu, want het regent nog steeds!

Ook het volgende pad loopt door de velden, we zien prachtige bloempjes en een hele kudde stieren in de wei, later blijkt dat de koeien op stal staan! We komen weer in een klein dorpje, Kal genaamd, en het valt ons op dat er in die dorpjes helemaal niks te beleven is, maar dat wel overal een stationnetje of een bushalte is. Dat stamt nog uit de tijd van het communisme, toen was het belangrijk dat iedereen zich snel kon verplaatsen.

Vanaf Kal is het in feite één lange asfaltweg naar Pecka, waar ons volgende hotel staat. Dat klinkt wel saai, maar het is een mooie route en de weg is heel rustig. Over de rode velden heen zien we in de verte al het kerkje van Pecka staan eerst nog heel vaag door de nevels, maar hoe dichter we bij komen hoe duidelijker het wordt. Wel een prachtig kerkje, in de kleuren geel en rood.

We komen bij het plaatsnaambordje van Pecka, maar we gaan nog niet het stadje zelf in, we wandelen eerst nog even naar de burcht een stukje verderop. Het buitengedeelte van deze "Hrad" is gratis te bezoeken, maar voor een rondleiding binnen in de burcht moet je ca. 2 euro betalen. Dat doen we dan maar, maar het valt uiteindelijk erg tegen. De gids raffelt haar verhaaltje in het Tsjechisch af en we vinden de burcht er van binnen ook niet zo mooi uitzien. Foto's maken mag alleen tegen extra betaling, maar omdat we het niet zo mooi vinden, hebben we dat maar niet gedaan (en dat wil wat zeggen voor ons)!

In het kleine restaurantje bij de burcht drinken we even een koffie en dan dalen we naar Pecka af. Op de heenreis reden we hier in de zon dwars door de kermis heen, nu ziet het er heel anders uit! De hoteleigenaar is er niet, die moest met z'n hond naar de dierenkliniek, maar we hebben een sleutel meegekregen en gelukkig komen we zonder moeite binnen.

Onze kamer is op de tweede verdieping, en onze bagage is er al naartoe gebracht, prima service! Het is een fijne grote kamer, met uitzicht op het plein, een lekkere zitbank en brede bedden, met daarop twee hotelbeertjes. Hier kunnen we het wel twee nachtjes uithouden! Als we onze spullen een beetje georganiseerd hebben, gaan we weer naar beneden voor een ommetje in het dorp.

We hadden bij de burcht ansichtkaarten gekocht en kopen daar nu postzegels bij, ook zien we een leuk winkeltje met allemaal poezenbeeldjes en Elly is helemaal weg van een doosje met een olifant erop. De verkoper is druk bezig met een andere klant en we vragen even naar de openingstijden, morgen zijn we hier immers ook!

Omdat de hoteleigenaar nog niet terug is, eten we bij "de concurrent" aan de overkant. Om in de eetzaal te komen moeten we dwars door een café waar stevig wordt gerookt, dat blijkt hier gewoon nog te mogen! In de eetzaal is het weliswaar "niet roken", maar een rookluchtje hangt er wel. We nemen allebei iets van kip met spinazie, wat heerlijk smaakt, en cappuccino toe. Dan wandelen we terug naar ons eigen hotel om daar te gaan genieten van een welverdiende nachtrust!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!