Wandelvakantie Tsjechië 2014
Dag 2 - Rondwandeling Bila Tremesna

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Na een werkelijk heerlijke nachtrust, waarin ik maar één keer al krakend naar de wc hoefde, worden we de tweede dag lekker bijtijds wakker. De gordijnen zijn hier nogal krap bemeten en gemaakt, dus de zon schijnt volop naar binnen en maakt de kamer vrolijk licht. Hoewel we vandaag (om te wennen na die lange reis van gisteren, denk ik) een korte tocht hebben, willen we toch lekker vroeg van start.

Het is dan ook een beetje een domper als we iets na achten beneden komen en zien dat er nog bijna niets van het ontbijt klaar is. De reden daarvan hebben we nooit achterhaald, maar we balen er op dat ogenblik wel een beetje van. Maar goed, we stillen de ergste trek alvast met koffie en cornflakes en rozijnen met yoghurt, wat er wel staat. Als dan wat later de rest van het ontbijt arriveert, maken we nogmaals de tocht naar het buffet. Het smaakt allemaal wel goed, dat dan weer wel!

Na het ontbijt lopen we even langs de receptie en krijgen daar een wandelkaart, met uitleg over de te volgen routes. Ook horen we dat er in het dorpje Bila Tremesna waar we vandaag doorheen komen geen pinautomaat zit, daar zullen we 's middags nog even voor naar Dvur Kralové moeten. Gelukkig dus maar dat we hier de eerste dag de auto nog hebben……

We maken even een fotootje van onszelf voor de ingang van het hotel en beginnen dan volgens de routebeschrijving over het terras met onze tocht van vandaag. We komen langs een bende bouwvakkers, die bezig zijn om een deel van het hotelcomplex te renoveren en vrij snel hebben we de eerste routemarkering te pakken, we moeten hier de rode route volgen.

Er is werkelijk onwijs goed gemarkeerd in Tsjechië, er zijn duizenden kilometers aan wandelpaden en een leger van maar liefst 40.000 wandelaars checkt iedere twee jaar elke route, of ze nog te wandelen zijn en of de markeringen nog kloppen. Bij het markeren gaat men ervan uit dat je bij de ene markering de volgende alweer moet kunnen zien, ook met slecht weer. Dit gaat niet altijd helemaal op, zullen we in de loop van de week merken, maar je loopt nooit lang tot je weer een markering ziet. En zoals Nancy van het hotel vanmorgen zei: "Als je een tijdje geen markering ziet, loop dan maar terug, want dan heb je iets gemist!" Dat klinkt een beetje als onze eigenste RWV……

We volgen dus voorlopig de rode route, die heerlijk bergafwaarts gaat en als we bij een grote alpenweide (hoe heet een alpenweide in het Reuzengebergte eigenlijk, een reuzenweide?) komen, moeten we switchen naar de groene route. Ook dat gaat zonder problemen en we genieten van het uitzicht over het glooiende landschap.

We lopen hier een stukje op asfalt en langs een soort boomgaard. Om hele delen van die boomgaard staan geen hekken en uit de routebeschrijving hebben we begrepen dat het een ieder vrij staat van het fruit te eten, dat is nog een uitvloeisel van het Communisme van vroeger, toen alles van iedereen was. Nou, dan zitten we in deze tijd van het jaar gebakken, de bomen hangen vol met pruimen, bessen, appels en peren!

We komen onder een leuk spoortunneltje door en dan zijn we al gauw in de "buitenwijken" van Bila Tremesna aanbeland. Bila Tremesna is bekend geworden door Jan Amos Comenius, die in opstand kwam tegen de katholieke kerk. Hij heeft enige tijd ondergedoken gezeten in Bila Tremesna en is uiteindelijk naar Nederland gevlucht, waar hij in Naarden begraven ligt. Later op de dag komen we nog langs de grot waar hij ondergedoken heeft gezeten.

De route in het dorpje zelf is zo gemaakt dat je niet langs de wat drukkere hoofdweg loopt, maar over een weg evenwijdig daaraan. Het jammere daarvan is wel dat je wat bezienswaardigheden zoals een kerkje met een sculptuur van JanComenius bijna mist. Gelukkig zijn er tussendoorsteegjes, zodat we af en toe heen en weer lopen.

Op de routebeschrijving staat dat er bijna aan het eind van het dorp een restaurant is, maar als we daar aankomen blijkt het pas om 18.00 uur open te gaan. We besluiten om terug te lopen naar een bakkertje met een terras dat we eerder gezien hadden en ja hoor, daar hebben ze koffie en natuurlijk wat lekkers erbij. En hoewel we hier pas (inclusief heen en weer lopen) op ca. 5 km zitten, nemen we het er toch even lekker van, tenslotte hebben we vakantie!

Maar dan gaan we weer verder en lopen nu wel Bila Tremesna uit. En waar we daarnet een heerlijk dalend parcours hadden, moeten we nu natuurlijk weer omhoog. We komen nu ook wat meer in de bossen terecht en het blijkt hier toch al behoorlijk herfstachtig te zijn! Overal zie je paddenstoelen en ook de boomblaadjes beginnen al aardig te verkleuren.

Vlakbij de grot van Jan Comenius moeten we een behoorlijk steil brekebenenpad op en ik ben blij dat ik m'n wandelstok heb meegenomen. Met m'n ademhaling gaat het heel behoorlijk, ik hoef maar een paar keer stil te staan om op adem te komen en heb vandaag geen extra pufjes nodig. Als we zo'n beetje bovenaan gekomen zijn, zien we een heel gezin naar beneden gaan, inclusief kinderwagen…… Ach, 't is maar wat je gewend bent, hè!

Dan zijn we bij de grot aangekomen en daar ligt een cache. Ik ga ernaar op zoek en hoewel m'n GPS me onder de bomen af en toe op een dwaalspoor zet, heb ik hem toch vrij snel gevonden. Ook Tsjechië kan op m'n lijst! We vinden dit ook wel een mooi plekje om even te pauzeren en een crackertje te eten. Later horen we van Erik van het hotel dat je hier door een smalle spleet helemaal in de grot kunt afdalen. Brrrrrr, niks voor mij!

Hierna verlaten we de bossen en komen via de gele route weer wat meer door weilanden te lopen. We plukken bramen, zien een (dood) slangetje, duizenden rupsen en kleine bloemetjes. En als ik een trap zie naar een wildkijkplaats, wordt het kind in me wakker en moet ik even klimmen voor de foto! Op een kruispunt van wegen moeten we weer de groene route volgen, de bossen in en uiteindelijk komen we weer bij de alpen(reuzen)weide van vanmorgen uit.

Dan is het nog een kippenendje naar het hotel en daar genieten we op het terras van koffie en thee, voordat we per auto naar Dvur Kralové gaan. Dat is eigenlijk vlakbij, met een kwartiertje rijden zijn we bij de dierentuin, waar een geldautomaat moet zijn. We kunnen Kiaatje hier gratis stallen en al gauw hebben we de automaat gevonden. Het pinnen gaat zonder problemen en we besluit om nog even lekker door het stadje te wandelen.

Vrij snel zijn we op het centrale plein, waar terrasjes en winkeltjes zijn. Ook staan hier mooie beelden en fleurig geschilderde gebouwen. Ik koop een gehaakt kerstengeltje, een poesjesbeeldje en een souvenirtje voor mams. Daarna gaan we op jacht naar een ijsje, want ik heb mensen met een ijsje rond zien lopen. Als we niks kunnen vinden, ga ik het brutaalweg vragen en al gauw kan ook ik op een bankje van een ijsje genieten. YeaaaaaaHHHH, vakantie!!!!!

Dan weer terug naar het hotel, waar we in de kamer onze bagage ordenen en bepalen wat er in de auto kan blijven en wat meegebracht moet worden naar onze volgende overnachtingsadressen. Morgen trekken we immers verder naar Pecka en daar hebben we dan geen auto meer. Hierna gaan we naar beneden voor het diner en dat gaat gelukkig een heel stuk sneller dan gisteren. We nemen allebei iets dat op cordon bleu lijkt en een lekker bakkie koffie toe.

Nog even wat facebooken (dat kan alleen beneden, in de kamers is geen WiFi), verslag bijwerken en dan gaan we weer bijtijds naar bed. Morgen hebben we de dag met de grootste klim erin, we gaan de Zvicina beklimmen, 671 meter hoog! Helaas wordt er voor morgen wel regen voorspeld……

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!