De Voorjaarstocht in Brielle

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

De lente is inmiddels al een eindje op streek en zoals ieder jaar staat dan de Voorjaarstocht van De Jonge Tippelaars in Brielle op het programma. Een tocht met wisselend succes, vind ik zelf. Het ene jaar is er slecht gepijld en kloppen de afstanden voor geen meter, maar het andere jaar kan je het treffen en is alles pico bello in orde. Voor mij is het allemaal niet zo'n groot risico, omdat ik goed bekend ben in de buurt van Brielle.

Het is natuurlijk ook vlak bij mijn huis en zo kan ik om kwart voor acht van huis vertrekken om om 8 uur aan de tocht te beginnen! In het startbureau tref ik Larissa, Sabine, Esther en Paul, die met rolstoel eerst de 25 km gaan doen en daarna nog de 15. De 40 is namelijk niet geschikt voor rolstoelen. Ik maak een "groepsfotootje" van ze en terwijl zij vertrekken schrijf ik in en strooi wat met m'n kaartjes.

Dan ga ik ook op pad in de zonnige ochtend en loop al gauw te genieten van het polderlandschap. Het blijkt dat het dit jaar weer eens prima in orde is, er is uitstekend gepijld en aan het eind blijkt de afstand ook mooi te kloppen. Kilometertje te lang, maar dat mag de pret niet drukken. Ik zie op de routebeschrijving drie rusten staan, waarvan ik er eentje (Zorgboerderij Bollaarshoeve) niet ken. Ben benieuwd!

Vandaag is ook de grote drukke Bloesemtocht in Geldermalsen, maar ook hier in Brielle is best bloesem te bewonderen, als is het dan niet in zulke grote hoeveelheden als op de Betuwe. Maar het is sowieso genieten van de natuur in deze periode van het jaar, allerlei bloempjes staan volop in bloei en m'n camera maakt dan ook weer overuren. Later spreek ik tijdens een rust twee dames die het parcours maar saai vinden. Persoonlijk snap ik daar niks van, maar ja, smaken verschillen nu eenmaal!

De eerste rust zit in De Meidoorn bij de Tenellaplas en daar zit ik heerlijk op het terras van een bakkie te genieten. M'n jasje gaat hier al uit en dat hang ik voor de rest van de tocht aan m'n rugzak. Natuurlijk maak ik een fotootje van het terras om op Facebook de wereld even te laten weten waar ik uithang en wat ik doe.

Daarna komt er een prachtig stuk door de duinen, we blijven op de verharde paden en eigenlijk vind ik dat helemaal niet erg. Zo kun je prima van de omgeving genieten en hoef je niet steeds naar je voeten te kijken, zoals je op onverharde paadjes vaak loopt te doen. Er lopen hier in de duinen ook vaak Konikpaarden rond, maar vandaag laten ze zich niet zien. Ze zijn er nog wel, want ik zie wel grote hopen drollen liggen...

Aan het eind van dit pad gaan we de Strandweg in Oostvoorne op, vroeger was hier het enige strand in Nederland waar je met de auto op mocht rijden, maar sinds een paar jaar is dit verdwenen. Vanaf de weg heb je leuk uitzicht op afwisselend duinen en strand en daarachter zie je in de verte de grote installaties van de Maasvlakte staan. Natuur en industrie hand in hand!

Dan volgt de onvermijdelijke weg door de Kruiningergors, maar halverwege deze weg komt er dus een heel nieuw stukje route. In plaats van het fietspad naar de Kogeloven volgen we nu de Bollaarsdijk naar de rust bij de eerdergenoemde Bollaarshoeve. Dit blijkt een schitterende zorgboerderij te zijn met een prachtige terras en vriendelijke bediening. Ik neem een lekker bakkie koffie en maak dankbaar gebruik van het toilet.

De zon is inmiddels een beetje achter de schapenwolkjes verdwenen en het wordt ook wat frisser. Ik loop maar stevig door, ik heb geen zin om m'n jasje aan te doen, want straks in de bebouwing van Brielle heb ik het dan vast weer te warm! In de verte zie je de Dom van Brielle al staan en na ca. 3 km gaan we inderdaad Brielle in. Een ommetje over de wallen, langs de Catharijnekerk en over het Asylplein volgt. Ik kan het wel waarderen, zo'n stukje door een oud vestingstadje!

Als we Brielle weer min of meer uitgaan om nog een klein lusje te maken, kom ik opeens een oud-collega tegen. Moest me echt ff realiseren wie dat was, vreemd hoor, een "kantoorgezicht" op een wandeltocht tegenkomen! Er volgt nog een stukje over de wallen, waar ik schattige lammetjes tegenkom en later in een parkje word ik gestalkt door een hongerige eend.

Dan ben ik weer terug, ik heb 26 prachtige kilometers achter de rug en maak Franklin en companen een welverdiend complimentje. Het was dit jaar dik in orde! Ik ben natuurlijk snel weer thuis en daar komen later Larissa en Sabine nog een bakkie doen. Gezellige dag geweest!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!