Langs forten en de Volkeraksluizen

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Omdat er best mooi weer werd voorspeld voor zondag besloot ik die dag ook een korte tocht te gaan lopen. Aan georganiseerde tochten was er niet zo heel veel in de buurt, maar gisteren op weg naar Tholen was ik langs Willemstad gereden en ik herinnerde me dat ik daar een paar jaar geleden een leuke tocht uit het AD had gelopen. Na 4 jaar leek een hernieuwde kennismaking me wel leuk!

Ik heb m'n GPS-track erbij gezocht en m'n verslag van toen en het bleek inderdaad een erg leuke tocht te zijn van 17 km. Net mooi voor een doordeweekse zondag! Vier jaar geleden had ik koffie gedronken bij twee forten: Fort de Hel en Fort Sabina. Toen ik ze opzocht op internet bleek dat ze zondags pas om 11.00 uur open gingen, althans in het winterseizoen.

Ik hoefde dus niet al te vroeg van huis en heb lekker een beetje uitgeslapen. Toen ik wakker werd bleek het toch niet zo heel erg zonnig te zijn als ze voorspeld hadden, de sluierbewolking was dikker dan gisteren in het weerbericht werd vermeld. Toch zag het er best lekker uit en rond een uur of tien vertrok ik richting Willemstad.

Op dezelfde plek als vier jaar geleden vond ik ook nu weer een mooi parkeerplekje en zie, de lucht leek hier toch wel iets blauwer dan in Rozenburg! Opgewekt wandelde ik Willemstad in en in plaats van exact de route te volgen heb ik er nu een paar ommetjes ingelast. Een rondje langs de molen en de koepelkerk, plus een paar leuke huizenstraatjes.

Dan gaat het de stadswallen op en loop ik drie punten van de oude vesting. Vanaf de wallen heb je een mooi uitzicht op het oude vestingstadje en het is gezellig druk met zondagse dagjeswandelaars. Als ik aan het eind van de wallen gekomen ben en het stadje verlaat, loop ik onverwachts een bekende tegen het lijf: Arie Boertjes, die blijkt hier te wonen en is bezig met z'n eigen rondje. Natuurlijk maken we even een praatje, toevallig dat ik toch heel vaak bekenden tegenkom, ook op niet-georganiseerde tochten!

Na een stukje langs de stadsgracht met mooie knotwilgjes kom ik op een lange asfaltweg terecht met uitzicht op een schitterend boerderijtje, temidden van het kale land gelegen, droomhuisje! Ik herken de route nog precies en weet dat ik na een paar honderd meter linksaf een pad dwars door de weilanden op mag. Er staan wat plassen op het pad, maar het is toch goed te belopen en aan het eind van het pad zie ik Fort De Hel al opdoemen.

Helaas, hoewel een uitnodigend bord me toeroept dat de koffie klaar staat, is er geen levende ziel te bekennen in het fort. Het hek staat wel open en ik wandel even een rondje. Er staan allemaal zelfgebouwde (van vliegtuigmotoren) raketten, waarvan er eentje zó uit "Raket naar de Maan" van Kuifje weggelopen lijkt te zijn.

Maar och, ik zit pas op 4,5 km, dus zo erg dat ze geen koffie hebben is het nu ook weer niet en ik vervolg m'n weg. Door het dorpje Helwijk en wat verderop steek ik de snelweg over. Daar zit Theetuin Floris en Sabina, maar die is ook dicht. Daar had ik wel op gerekend, midden in de winter ga je nou eenmaal niet buiten thee zitten drinken.

Over een smalle weg langs een dijk die rondom de St. Anthoniegorzen loopt, wandel ik verder richting Fort Sabina. Ik kom langs een vogelhut in een bunker, maar veel mazzel heb ik vandaag niet, ook deze is dicht, geen uitzicht over de St Anthoniegorzen dus vandaag! Maar dan staat er een bordje dat Fort Sabina wel open is en dat geeft me hoop dat ik in ieder geval wel aan m'n dosis cafeïne toekom vandaag!

En inderdaad, Fort Sabina is open en anders dan ik me herinner is de toegang gratis. Ik dwaal buiten in het fort wat rond, beklim het hoogste punt voor een blik over de omgeving en ga dan naar binnen op zoek naar een toilet en koffie. En ja hoor, missie geslaagd, beide gevonden en in een mooie middeleeuws aandoende zaal geniet ik van een lekker bakkie.

Na deze rustpauze beklim ik de dijk om via een graspad naar de Volkeraksluizen te lopen. Vanaf de dijk heb ik nu wel prachtig uitzicht over de St. Anthoniegorzen en dan kom ik uit bij het gigantische sluizencomplex. De nog altijd stevige wind heb ik hier in de rug en met het zicht op schepen die hier aangemeerd liggen te wachten, wandel ik naar de sluizen zelf.

Ik moet hier de snelweg onderdoor en als ik een trap omhoog zie gaan kan ik het niet laten om te gaan kijken waar die heen gaat. Nou hij loopt hartstikke dood op de vangrail, ik denk dat het een vluchttrap is voor calamiteiten op de weg, maar ik heb hier wel een fantastisch uitzicht op enerzijds de gorzen en anderzijds het sluizencomplex. Jammer dat er zoveel bomen voor de sluizen staan!

Aan de andere kant van de weg gaat ook een trap omhoog en via deze trap kan je wel op de brug komen en vandaar heb je wel een mooi uitzicht op de sluizen. Er zijn net schepen de sluizen aan het binnenvaren en ik geniet van het passen en meten dat dat met zich meebrengt. Net als ik weer beneden ben gaan de sluisdeuren open en kunnen de schepen hun weg vervolgen. Was leuk om te zien.

Nu kom ik nog langs twee stukjes bos en door beide maak ik een lusje. Het eerste lusje is veel te modderig naar m'n zin, niks aan, het enige dat ik zie is de vierkante decimeter waar ik m'n voeten neerzet. Nee hoor, geef mij maar mooie harde paden tussen de weilanden door, kilometers om je heen kijken zonder bang te zijn dat je op je gezicht valt!

Maar goed, ik laat me door een beetje modder ook niet kennen natuurlijk, dus ik ploeter dapper verder. Het tweede stukje bos is veel leuker, een mooi hard pad langs een watertje met een uitnodigende picknickbank. Dat wist ik nog en zo vlak voor het eind vind ik dit een mooi plekje voor een energiedrankje en een crackertje.

Dan kom ik weer langs het water te lopen en daar doemt het jachthaventje en het plaatsnaambord Willemstad weer op. Kiaatje staat trouw op me te wachten en GPS geeft aan dat ik exact 17,00 km heb gelopen. Ik probeer er een fotootje van te maken, maar met de zon op het schermpje komt daar niks van terecht. Geeft niks, ik heb een heerlijk dagje gehad en de hernieuwde kennismaking met Willemstad en omegeving is me prima bevallen!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

Vergeet mijn gastenboek niet!