Tweedaags wandeltripje
Zeeuws-Vlaanderen

Dag 1: Sint Kruis - Sint Laureins		Dag 2: Nieuw-Namen - Hulst

Klik op de plaatjes om de routes in Google Earth te bekijken
Klik hier en hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Voor de maand oktober heb ik een tweedaags wandeltripje naar Zeeuws-Vlaanderen uitgezocht. Twee leuke wandelroutes op www.gpstracks.nl uitgezocht en een B&B in Hulst geregeld. De weersverwachting op lange termijn was erg goed, maar helaas werd dat later in de week een stuk minder goed! Het beste er maar van hopen, voor de dinsdag en woensdag die ik gepland had zag het er nog wel redelijk uit.

De wekker liep natuurlijk weer op een onzalig tijdstip af! En wat hoorde ik daar tegen het raam tikken? Nee, Sinterklaas was het niet en ook geen roodborstje, helaas was het regen. Maar goed, ze hadden toch voorspeld dat het vandaag overwegend droog zou zijn, met af en toe een bui en ook af en toe een zonnetje. Ik hoopte er maar het beste van en ben natuurlijk toch op pad gegaan, tenslotte had ik m'n overnachting al geregeld!

Een grote hoeveelheid eten voor Bram neergezet, in vier porties in de timerbak, zodat hij iedere acht uur een verse maaltijd heeft. Toch handig die bak, heb ik al veel plezier van gehad. Koffie gedronken, de laatste spulletjes ingepakt en toen kon ik op pad. Het was nog donker en onderweg naar Zeeland zag ik net als verleden keer een enorme file de andere kant op staan bij Hellevoetsluis. Arme mensen die daar iedere dag langs moeten.

Het was inderdaad erg wisselvallig weer, de ene keer had ik geen ruitenwissers nodig en even later moesten ze overuren maken. Ook op de weg stonden af en toe enorme plassen en toen het wat lichter werd, zag ik de ondergelopen velden die ik al eerder op TV had gezien. Ik hoopte maar dat de routes die ik had uitgezocht een beetje over verharde paden zouden gaan! Ik kwam voor een bedrag van vijf euro vlot door de Westerscheldetunnel en daarna ben ik één keer verkeerd gereden, doordat BramBram een rotonde nog niet kende.

Toen was ik in Sint Kruis, een heel klein dorpje, dus de start was snel gevonden. Vlak naast een café, waar helaas op stond dat ze op dinsdag gesloten zijn. Heb ik weer, hoor! Ga ik speciaal op dinsdag omdat normaal gesproken op maandag alles gesloten is, blijkt hier dinsdag de rustdag te zijn!

Toen ik de auto uitstapte was het droog, maar ik had nog geen 200 meter gelopen of er kwam me toch een hoosbui naar beneden, niet normaal meer. Gelukkig stond ik vlakbij de kerk en daar kon ik een beetje schuilen. Heb toch wel even getwijfeld of ik wel verder zou gaan…

Maar toen de bui wegtrok, kwam er hoopvolle lucht achteraan en ik ben toch verder gewandeld. Ik liep de route met de klok mee, dan kwam je eerst bij het krekengebied. Daar zou ik de meeste kans hebben om op onbegaanbare paden terecht te komen en dan kan je altijd nog terug. Op het eind van de route wordt dat lastiger. Het was lekker lopen, asfalt, betonplaten, allemaal rustige wegen door Belgisch aandoende landerijen, tja, het heet hier natuurlijk niet voor niks Zeeuws VLAANDEREN.

Natuurlijk liep ik volop te fotograferen en opeens begon m'n camera een vreemd geluid te maken. Allemaal gepiep en dan hield hij ermee op. Weer aangezet, weer gepiep en een melding in het scherm dat er een lensfout was. Nou, dat bleek, de lens wilde niet meer naar binnen! Niks meer mee te doen en in het hoesje ging ook niet meer natuurlijk met die uitgestoken lens. De camera toen maar in een handdoekje gewikkeld en in m'n rugzak gestopt. De rest van de dag heb ik foto's gemaakt met m'n mobiel en soms met m'n GPS. Ik hoop dat het nog wat geworden is!

Op een gegeven moment wordt de lucht voor me helemaal blauw en begint de zon fel te schijnen. Heerlijk, maar als ik achter me kijk, zie ik daar een pikzwarte lucht aankomen! Oei, ik ben bang dat ik het niet droog hou en ja hoor, even later komt plensbui nummer twee naar beneden. Gelukkig waait het niet erg hard, zodat ik met de paraplu verder kan en redelijk droog blijf. Omdat het toch behoorlijk koud zou worden vandaag, heb ik m'n nieuwe jasje aan en dat blijkt prima waterdicht te zijn.

Wat later kom ik bij een café en ik hoop dat het open is, een toilet en even een korte rust zou best welkom zijn. Maar helaas pindakaas, ook deze is dicht. Een stukje verderop zie ik echter een soort sportcentrum en daar lopen mensen rond. Ik ga binnen maar even vragen en ja hoor, ik mag wel even naar de wc en ik kan ook wel even in de eetzaal gaan zitten, maar koffie hebben ze niet. Jammer van de koffie, maar de wc en het zitten waren fijn!

Het parcours is trouwens erg leuk, langs de kreken was ronduit schitterend en ik neem me nu al voor om deze route ook eens een keer met zonnig weer en een goede camera te lopen! Er komt nu ook een stukje onverhard, maar gelukkig geen blubber, alleen een soort gruis. Er staan enorme plassen op het pad, maar ik kan er iedere keer net langs. Op dit stuk is het trouwens weer droog.

Aan het eind van dit pad steek ik een water over en kom dan via een lange weg het dorpje Sint Laureins binnen. Ik loop namelijk al een hele tijd in België, vlak nadat m'n camera kapot ging, stak ik de grens over. Soms kom ik bordjes tegen van een Smokkelroute die je hier kunt lopen, toch eens wat info van opzoeken.

In Sint Laureins tref ik eindelijk een café wat wel open is en hier kan ik dus heerlijk aan de koffie. Hoewel dat hier wel vreemd is, denk ik, om koffie te bestellen, de muur hangt vol met allemaal plakkaten van biermerken! Maar zonder problemen wordt er koffie voor me neergezet en ik vertel via Facebook de wereld even waar ik uithang.

Als ik weer verder ga stop ik m'n paraplu weer in m'n rugzak, want het is al zo'n tijd droog geweest dat ik het een beetje zat word om met die plu in m'n handen te lopen. Nou, dat had ik beter niet kunnen doen natuurlijk, want binnen de kilometer komt plensbui nummer drie naar benden. Daar is het gelukkig wel zo'n beetje bij gebleven.

Ik volg een hele tijd het water dat ik daarnet ben overgestoken en het valt me op dat hier overal van die hoge populieren langs de wegen staan. De wind hoor je behoorlijk ruisen in die bomen, maar beneden heb je daar weinig last van. En je loopt ook een beetje beschut als het regent onder die hoge bomen.

De zon probeert af en toe wel door het dikke wolkendek heen te komen en ik maak er toch een paar foto's van. Ik hoop dat het er een beetje redelijk uitziet, zo van m'n mobieltje. Zo'n vijf kilometer voor het eind krijg ik toch weer hoge nood en als ik een loonbedrijf met een grote hal tegenkom vraag ik brutaalweg aan twee mannen die daar staan of ze daar een toilet hebben. En ja hoor, ik mag best even naar de wc, wel even een hoge trap op. Heerlijk, dat lucht op!

Het laatste stuk is echt lekker lopen, ik heb de wind mee en het is droog met een heerlijke temperatuur. Op een gegeven moment denk ik dat de route aan de korte kant zal zijn, maar ik heb me toch verkeken op het kaartje. In plaats van te kort is hij één kilometer langer dan op internet stond, 26 i.p.v 25. Nou ja, geeft niks, ik heb heerlijk gewandeld en een mooie dag gehad.

Terug bij Kiaatje stel ik BramBram in op m'n logeeradres Carpe Diem in Hulst en via de Belgische snelweg ben ik in ongeveer drie kwartier op de plaats van bestemming. Het is een prima B&B, van alle gemakken voorzien en er staat koffie, thee en frisdrank voor het pakken. Ik spreek gelijk voor morgen het ontbijt om 08.30 af, dat lijkt me wel een mooie tijd. Ik wil morgen in ieder geval Hulst bekijken en ik zie wel of ik de geplande wandeltocht nog doe, dat laat ik ook een beetje van het weer afhangen.

In weer een regenbui wandel ik Hulst nog even in om wat te eten en dan neem ik op m'n kamer een kopje koffie en kijk het nieuws en GTST. Ik zoek op internet ook nog even naar een eventuele vervanger als m'n camera niet meer te maken is, maar dat wordt nog niet eenvoudig. De camera die ik nu heb is niet meer in productie en z'n opvolger heeft geen kantelbaar LCD-scherm en dat vind ik toch wel heel erg prettig! Maar goed, eerst maar eens met deze camera naar de winkel. En dan ga ik nu zoetjesaan m'n bedje opzoeken, ben best wel een beetje moe na zo'n lange dag!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's van de eerste dag.

Na een goede nachtrust (ik ben alleen een paar keer wakker geweest, maar dat heb ik wel vaker in een vreemd huis) keek ik uit het raam en dat zag er prima uit! Beetje nevelig en een zachtblauwe lucht met een voorzichtig opkomend zonnetje erin. Volgens buienradar zou het de hele dag droog blijven en pas 's avonds gaan regenen. Ik besloot dus direct om m'n oorspronkelijke route te volgen: Starten in Nieuw-Namen, wandelen naar Hulst, daar een stadswandeling doen en dan weer terugwandelen.

Om klokslag half negen werd het ontbijt gebracht en dat bleek wel heel erg overvloedig te zijn! Broodjes, croissantjes, krentenbrood, yoghurt, een eitje, volop beleg, fruit en een glaasje sinaasappelsap. In de kamer stond een senseo-apparaat, dus koffie kon ik zelf maken. Ik heb echt m'n best gedaan om het alle eer aan te doen, maar het was natuurlijk veel te veel! Ik heb een klein lunchpakketje gemaakt en zelfs daarna bleef er nog over.

Na het ontbijt alle spulletjes weer ingepakt en in de auto geladen en toen afscheid genomen van gastheer Tom. Ik heb het heel erg naar m'n zin gehad in "Carpe Diem" en kan het adres aan iedereen aanbevelen!

In een prachtig nevelig ochtendzonnetje reed ik naar Nieuw-Namen, met de auto een kippeneindje natuurlijk en op het startcoördinaat vond ik een mooie parkeerplaats. Ook weer vlakbij de kerk en dus vlakbij een kroeg. En nu is het woensdag, dus deze zal vanmiddag wel open zijn!

Op de beschrijving van deze route op internet stond dat hij half verhard en half onverhard zou zijn, maar om te beginnen loop ik op allemaal prachtige asfaltpaden. Genieten weer van het uitzicht over de mistige weilanden en akkers. Op een gegeven moment moet ik een graspad achter een dijk op, maar van de eigenaresse van de boerderij die daar staat mag ik wel even aan hun kant van de dijk lopen, daar is het beter begaanbaar.

Een eindje verderop kan ik dan kiezen of ik aan de kant van de dijk met het asfalt of aan de kant van de dijk met het gras verder zal gaan. Ik bekijk beide kanten, besluit dat het uitzicht aan de asfaltkant net zo mooi is als aan de graskant, en kies dus voor het asfalt. #whatelse, zou ik bijna zeggen!

Het is werkelijk schitterend hier en ik loop stevig te balen van m'n kapotte camera. Zo goed en zo kwaad als het gaat maak ik fotootjes met m'n smartphone, maar dat gepiel op dat touchscreen vind ik maar niks. De foto's blijken ook nog eens heel erg blauw te zijn, later blijkt dat de witbalans niet goed stond afgesteld. Thuis op de PC heb ik dit een beetje gecorrigeerd, maar de kwaliteit van de foto's is beduidend minder dan anders!

Een eindje verder moet ik dan toch echt wel een graspad op, een heel stuk langs het water. Door de mist is het gras natuurlijk kleddernat en al gauw heb ik natte voeten. Maar gelukkig is de ondergrond niet drassig, zodat het lopen op zich heel goed gaat. Ondanks het natte gras was dit toch een heel mooie stukje route.

Vlak voor ik in Hulst arriveer mag ik ook nog een heel klein stukje bos door, dit maakt de route wel erg gevarieerd. Ik had hier eigenlijk geen bos verwacht. Nou ja, het stelt ook niet zoveel voor hoor, drie keer struikelen en je bent er doorheen, net leuk!

In Hulst verlaat ik de route van de GPS track en ga de rondwandeling volgen die ik ook ergens op internet heb gevonden. Op een Belgische site nota bene, een rondwandeling van ca. 3 km met een leuke beschrijving van alles wat je tegenkomt. Het is nog steeds droog, maar helaas heeft de zon het niet van de wolken gewonnen en is het nu wel betrokken.

Ik loop eerst het deel van de route dat door de stad loopt, want ik heb trek in koffie gekregen. In een gezellige bruine kroeg word ik op m'n wenken bediend en heb binnen de kortste keren een kop koffie voor me staan. Ook een stempeltje voor m'n wandelboekje is geen probleem. Overigens mag in deze kroeg gerookt worden als er geen personeel is, er hangt dus een ouderwets gezellige rooklucht!

Dan de stadwandeling zelf, ik kom langs het stadhuis uit 1540 en langs de Sint-Willibrordusbasiliek, een kerk die in de loop van de tijd afwisselend protestant en katholiek is geweest. De Basiliek ben ik even binnen gaan bekijken, een prachtige kerk en gelukkig zijn de foto met m'n mobiel nog redelijk gelukt.

Hulst blijkt de stad te zijn van "De Vos Reynaerde", er staat een beeldengroep die deze vos uitbeeldt samen met een eendengroep en er is een monument bij de Gentpoort, één van de drie stadspoorten die nog in Hulst aanwezig zijn.

Het tweede deel van de stadwandeling gaat over de stadswallen en daar bewonder ik de Stadsmolen "het Bolwerk" uit het eind van de 18e eeuw. Ook kom ik langs de Bollewerckpoort, een oude stadspoort die bij de bouw van de huidige vesting werd vernield en overdekt met aarde, maar later weer werd ontdekt en opgegraven.

Na nog een kopje koffie (verderop zit geen horeca meer) verlaat ik Hulst weer. Ik volg een heel stuk de (onverharde) Liniedijk, een in het twaalfjarig bestand van de 80-jarige oorlog aangelegde "Linie van Communicatie" tussen de forten Moerschans, de Rape en Zandberg. Hoewel onverhard is het prima te belopen, hard zand in een bossige omgeving.

Net als ik die dijk met al die bomen aan weerszijden een beetje zat begin te worden kom ik aan het einde en mag weer gewoon het asfalt op. Ik kom nog door een piepklein plaatsje Zandberg, waar ik het werk bekijk van een paar asbest-verwijderaars. Nou, dan moet je ook geen hoogtevrees hebben!

Hierna bestaat de route uit eindeloze asfaltwegen langs eindeloze akkers en weilanden. Heerlijk wandelen dus, waarbij ik ook nog even een fotootje maak van een "stenen beer". Dan ga ik een weg op, waar ik de kerktoren van Nieuw-Namen al in de verte zie staan en ben ik snel terug bij Kiaatje.

Ik wissel gauw m'n natte schoenen en sokken om voor droge exemplaren en twijfel of ik nog koffie zal gaan drinken, maar ik besluit toch maar om direct terug naar huis te rijden, zodat ik nog net voor donker thuis ben. BramBram geeft een andere route aan dan op de heenweg en zo rij ik via Belgische snelwegen en een Belgische toltunnel (de Liefkenshoektunnel, nog een euro duurder dan de Westerscheldetunnel) weer naar Nederland.

In Nederland gaat het door de Heinenoordtunnel en dan word ik bij het Vaanplein verrast door een hele nieuwe fly-over naar Europoort! BramBram riep hier al tijden dat ik links aan moest houden en zie: nu hebben ze de werkelijkheid aangepast aan mijn BramBram! Geen enge krappe bocht meer, maar een langgerekte bocht en dan zo de A15 op. Een hele verbetering!

Thuis gekomen word ik hartelijk welkom geheten door Bram en hoewel hij geen honger kan hebben geef ik hem toch maar even wat lekkers als traktatie na mijn lange afwezigheid. Ik heb het een heerlijk tripje gevonden, Zeeuws-Vlaanderen in prachtig en ik zal hier best nog wel eens een keer een reisje naar toe maken met dan hopelijk wel een goede camera!

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's van de tweede dag.

Vergeet mijn gastenboek niet!