De Gooische Meisjes Tocht 2e editie

 

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik
hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

 

 

 

  De week voor Pasen rolde er weer een emailtje van Sunny m'n inbox binnen: De Gooische Meisjes Tocht 2e editie. Of ik zin had om weer mee te gaan. Nou, het was me verleden jaar prima bevallen, behalve dan het warme weer en voor deze Pasen hadden ze een stuk koeler weer voorspeld. Ook Anneke en Wilma hadden er wel oren naar, alleen het 5e Gooische Meisje Inger moest helaas verstek laten gaan. Deze editie zou dus door een Gooisch Klaverblad gelopen worden.

 

Verleden jaar had ik de nacht van tevoren bij Wim en Wilma geslapen om de voorbereidingen voor de 11Stedentocht door te nemen en hoewel we dit jaar 11Stedentocht niet gaan lopen, vroeg Wilma toch of ik weer kwam logeren die nacht. Gezellie! En zo toog ik zaterdag eind van de middag richting Veenendaal om daar gezellig mee te bunkeren: patatten, frikadellen, kroketten en salade op het programma, niks mis mee!

Slapen ging niet zo best, ik had erg veel moeite om in slaap te komen, maar toen ik eenmaal sliep was dat dan ook als een roos. Toch liep de wekker weer bijtijds af, het was toch wel een uurtje rijden naar Almere en om half negen zouden we verzamelen en zien of we ergens koffie konden krijgen. Dus zo zaten we rond kwart voor zeven met slaperige oogjes aan het ontbijt. Zoals gewoonlijk was Wim de meest fitte van ons drieën …

 

Mooi op tijd vertrokken we en lekker snel arriveerden we in Almere, eigenlijk nog een kwartiertje te vroeg. Onderweg waren de wolken steeds meer weggetrokken en in Almere was er een stralend blauwe hemel. Een kwartiertje rondwandelen was dan ook geen straf, alleen konden we nergens een koffietentje ontdekken dat al open was op dit uur. Sunny arriveerde op de fiets en even later kwam ook Anneke aanrijden en was ons klaverblaadje compleet.  

 

Sunny had voorgesteld om de route andersom te lopen en eigenlijk zag ik dat niet zo zitten. Van vorig jaar wist ik nog dat de eerste echte rust pas op 16 km zat, wat betekent dat we nu de laatste 16 km zonder rust zouden moeten lopen. Maar ja, Sunny's argumenten van mooi met de zon meelopen en 's avonds tegen de ondergaande zon in, wogen zwaarder en zo gingen we nu tegen de klok in het Gooimeer rond. Ik heb natuurlijk wel de hele dag geroepen dat "ze nog wel spijt zouden krijgen straks op dat laatste lange stuk".

Ik had nog wel m'n dikke jasje aangedaan, na dat gekoukleum rondom Zwolle was ik wat voorzichtiger geworden en hoewel er nu veel zon was, was het best wel fris in de wind aan het water. Maar het eerste stuk was heerlijk, inderdaad met het zonnetje in de rug, wat vooral het fotograferen een stuk gemakkelijker maakt, hoewel ik tegenlichtopnamen ook altijd mooi vind.

 

  Vlak voor we de eerste brug over moesten hebben we op ca. 5 km een korte rust ingelast. Dat was aan een klein strandje, verleden jaar hebben we hier een ijsje gekocht, maar nu we hier 's morgens al zijn, is de ijsboer er nog niet. Sunny diept uit haar rugzak een doos met geverfde eieren op en dankzij de zelfontspanner prijken we nu allemaal op een foto met een eitje in de hand. Was trouwens pas goed bij de 2e poging, de eerste keer vergat ik een ei te pakken …

 

De passage over de brug was nu bekend en aan de andere kant bleek het restaurant bij de golfclub wel open te zijn. Daar zijn we dus heerlijk op het terras neergestreken en hebben genoten van een lekker bakkie koffie, of cappuccino, of thee. Weer op pad komen we al snel bij een jachthaventje, waar Wilma op slinkse wijze de cijfercode van het hek aan een voorbijganger weet te ontfutselen. En zo kunnen we een leuk tussendoorweggetje door het haventje lopen. Erg leuk stukje met mooi zicht op de bootjes. En het heeft de route zeker een halve kilometer korter gemaakt!

We buigen nu een stuk van het water af en lopen door de weilanden met zicht op de vesting Naarden. Een heerlijk stukje, maar verleden jaar had ik het hier niet echt goed, door de warmte ben ik hier toen bijna van m'n stokje gegaan en nu wijzen we elkaar op "het bankje van Daan", waar ik verleden jaar heb zitten bijkomen. Vandaag nergens last van, dit is echt heerlijk weer om te wandelen. Het is zelfs zo lekker geworden dat we allemaal onze jas uit hebben gedaan en in T-shirt lopen.

 

Dan komt er een stuk door het bos en midden in dat bos zit Pannenkoekenrestaurant Het Vossenhol en natuurlijk nemen we hier even een rust. We zitten inmiddels op ca 14 km. Ik ga weer aan de koffie en we bekijken de kaart even, hmmmmm, eigenlijk best wel trek in een pannenkoek! Ik besluit om maar niet zo'n zware pannenkoek te nemen en bestel een naturel met boter. Ook Sunny neemt een naturel, Wilma eentje met rozijntjes en Anneke houdt het bij haar eigen bammetjes. Het smaakt allemaal lekker!  

 

Hierna lopen we verder door het bos en opeens zien we aan de overkant het flatgebouw staan waar we vanmorgen gestart zijn! Het is recht tegenover ons en dat betekent dat we ongeveer op de helft zijn. Fotootje waard natuurlijk! Na het bos komen we weer bij een haventje, daar moeten we helemaal omheen lopen en dan arriveren we bij de laatste rust voor vandaag. Ook hier genieten we nog buiten van onze consumpties, maar het zonnetje verschuilt zich wel steeds meer achter de wolken en als de zon weg is, wordt het direct weer fris.

 

  En dan rest ons nu nog zo'n 15 km, geen rusten meer en als we eenmaal de brug over zijn is het één lange rechte weg terug naar Almere Haven. Vlak na de rust maken we nog een foto van ons viertjes op een fotogeniek bruggetje en dan gaat het richting de brug. Verleden jaar was het fietspad hier opgebroken en moesten we een heel eind omlopen, nu kunnen we gewoon het water blijven volgen en dat scheelt ons zeker 2 kilometer!

 

Dit stukje is trouwens ook veel leuker dan wat we verleden jaar gelopen hebben, noodgedwongen moesten we toen dwars door allerlei woonwijken heen en nu lopen we vlak langs het water met zicht op vreemd gebouwde huizen, sfinxen genaamd. Als je de vorm ziet, begrijp je waarom!

 

Dan komen we bij de tweede brug en jemig wat een lange klim is dat, zeg! Verleden jaar gingen we hier natuurlijk naar beneden en toen was je er zo, nu zijn we echt wel een tijdje onderweg. Gelukkig dat we wel wind in de rug hebben. Boven op de brug zien we het flatgebouw waar we heen moeten heel in de verte staan. Pfffffff, wat een end is dat nog zeg …  

 

Beneden aan de brug lassen we nog even een korte "grasrust" in, maar echt lang blijven we niet zitten. De zon is inmiddels helemaal weg, de wind is stevig aangewakkerd en het is dus gewoon koud geworden.

En dan het laatste stuk, ca 7,5 km langs het water over het fietspad naar een flatgebouw wat maar niet dichterbij lijkt te komen. Gelukkig vaart er nog af en toe een bootje over het water en piept soms de zon tussen de wolken door om een zilveren gloed op het water te leggen, dat leidt nog een beetje af. Verder verbazen we ons erover dat de overkant het ene moment heel dichtbij lijkt en het andere moment heel ver weg, daar zit een soort gezichtsbedrog in, lijkt het wel.

 

  Wilma en ik nemen ongemerkt even een behoorlijke voorsprong en als we achterom kijken levert dat een leuk plaatje op van Sunny en Anneke die schuin tegen de wind in lopen te tornen met de Stichtse Brug op de achtergrond. We plagen Sunny wel een beetje met haar "zicht op de mooie ondergaande zon", maar we zijn het er wel over eens dat deze andersom-route ook heel mooi is geweest. Ikzelf heb niet direct een voorkeur, ik vond ze allebei erg leuk.

 

Dan komen we aan in Almere Haven en we verbazen ons erover dat we bijna anderhalf uur eerder terug zijn dan verleden jaar. Maar ja, iets eerder gestart, minder om hoeven lopen, koeler weer, dus sneller gelopen, het klopt wel. de afstand was nu ca 33 km, tegen 35 verleden jaar. In restaurant "De Havenkom" bieren we na, waarna Anneke naar huis vertrekt en Sunny, Wilma en ik nog een hapje eten.

Dan breken wij ook op, Sunny vertrekt op de fiets naar huis en Wilma en ik tuffen weer naar Veenendaal, even in de war gebracht door BramBram, die ons een heel andere route laat rijden dan vanmorgen. Bij Wim en Wilma drink ik nog een kopje koffie en dan is het tijd om Kiaatje naar huis te brengen. Ook die rit gaat vlot en zo ben ik rond half 10 weer thuis. Het is weer een geweldig uitje geweest! O ja, in m'n foto-album staan ook een paar foto's die ik van Wilma heb geleend, wil je al haar foto's bekijken, klik dan hier.

 

 

Klik op het plaatje hieronder voor de foto's.

 

 

Vergeet mijn gastenboek niet!