De Hollands-Venetië tocht

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Eindelijk deed zich de mogelijkheid voor om een tochtje in Giethoorn te gaan lopen! Er is ieder jaar een tocht in september in Giethoorn, maar die valt meestal gelijk met Nijmegen-Rotterdam. En nu ik zag dat de FLAL daar een tocht organiseerde, was de keus voor dit weekend snel gemaakt.

Ook dit keer had ik een meerijder: ik zou Sunny in Almere oppikken, de route door de polders was amper langer dan de route via Zwolle, dus voor mij maakte het niks uit. Wel weer hartstikke vroeg op, want in ruil voor de lift mocht ik gratis en voor niks het fameuze toilet met alle wandelmemorabilia van Sunny bewonderen. En we zouden samen nog ff een bakkie doen alvorens de rit verder te vervolgen.

En zogezegd zo gedaan, rond 7 uur scheur ik met piepende banden de straat van Sunny in, bel bijna de verkeerde mensen uit bed, maar weet bij een tweede poging het goede huis te vinden, niet in de laatste plaats doordat Sunny al wuivend uit het raam hangt.

Na de koffie en het toilet gaan we verder in het donker richting Hollands Venetië. We zitten zo gezellig te kletsen dat we er zijn voor we het in de gaten hebben. Parkeren gaat snel, hoewel ik het wel ontiegelijk ver van de start vind. Zeker 300 meter, schandalig!

Binnen gauw aangemeld en ook hier weer een groot aantal bekenden begroet. Appie is er, Annie en Joop, Jan, Tineke, Anne en PeterC van het Walkers4Walkers forum. Die hangt de galanterik uit en haalt koffie voor ons tweetjes. Natuurlijk zeggen wij daar geen nee tegen.

Helaas is het ook vandaag zoals al een paar weken, errug nat. We hullen ons dan ook direct in poncho en ik steek ook m'n nieuwe storm-paraplu op. Die zou het moeten houden tot windkracht 7 en omdat het ook behoorlijk waait vandaag is dit een mooie test.

We beginnen met een lang stuk langs de provinciale weg, maar dan gaan we de weilanden in, over leuke smalle asfaltpaadjes. Ondanks het natte weer hebben we het best naar onze zin. We lopen met z'n drieën, Peter, Sunny en ik en ondanks de regen weet ik toch een paar fotootjes te maken.

Na een tijdje komen we dan waar we voor gekomen zijn bij deze tocht: we gaan Giethoorn in. Heel erg jammer dat het nu zo somber is, wat zou het mooi geweest zijn hier, met een blauwe lucht en een lekker zonnetje! Maar ook nu is het best leuk, 't is en blijft een uniek dorp natuurlijk.

We passeren ontelbare bruggetjes, sommige gewoon recht, andere moet je met een trappetje op en af en het is best oppassen geblazen, het hout is soms behoorlijk glad! Natuurlijk maken we de nodige touristenfoto's, Peter op een bruggetje, Daan op een bruggetje, Sunny bij het plaatsnaambord. We lijken wel Japanners!

De eerste rust zit in café "de Fanfare", bekend van de gelijknamige film van Bert Haanstra. Binnen in het café wordt de film (zwart-wit) op een TV vertoond en ook verder hangen er in het café foto's en andere dingen uit de film. Klik hier voor een uitzending van het NOS-journaal naar aanleiding van de 50ste verjaardag van de film in 2008 (inclusief de onthulling van het beeld van Albert Mol).

We pellen ons uit onze pocho's en Sunny gaat op jacht naar koffie. Omdat we een beetje achteraan lopen is het niet zo druk meer binnen en we kunnen dan ook rustig van onze koffie genieten. Ook de toiletten zijn niet al te druk, dus al met al hebben we een prima rust gehad.

Ook na de rust blijft het eerst nog poncho-weer, maar na een tijdje begint het zowaar droog te worden! Wel blijft het zwaar bewolkt, maar fotograferen wordt nu wel wat gemakkelijker.

Na nog een heel stuk door Giethoorn gelopen te hebben gaan we de weilanden weer in en de FLAL zou natuurlijk de FLAL niet zijn als ze niet een heerlijk modderpad voor ons uitgezocht hadden. Op dit pad word ik aangesproken door een vreemde meneer en die vraagt of ik wel een zwembroek mee heb genomen. "Wel twee", antwoord ik vrolijk en zeg tegelijkertijd "hallo" tegen Annie die me inhaalt. Pas bij de volgende rust kom ik er achter dat die vreemde meneer dus Joop was … Shame on me!

Die volgende rust zit in een automuseum, Histo-Mobil genaamd. We gaan hier aan de erwtensoep en nemen nog een kopje koffie na. Vanaf hier hoeven we nog maar 6 km en we zijn hartstikke mooi op tijd, dus bekijken we ook nog even op ons gemakje de leuke oude auto's en rijtuigen die in een grote ruimte naast het koffiegedeelte staan. Ik weet eigenlijk nog steeds niet of dit wel mocht, we hebben tenslotte geen entree betaald. Maar goed, niemand joeg ons weg!

Het laatste stuk blijft het droog en we lopen weer heel veel langs het water, met weer heel veel bruggetjes,. Het is echt een heerlijk parcours, helemaal mijn ding. Als ze volgend jaar hier weer een tocht organiseren, ben ik beslist weer van de partij!

Eenmaal binnen nemen we nog wat te drinken, delen wat complimentjes uit aan de organisatie en dan zoeken we langzamerhand onze auto's weer op. Onderweg naar Almere komt nota bene de zon een beetje door de wolken piepen en vanuit de auto maakt Sunny dus de enige zonnige foto van vandaag. In Almere drink ik bij Sunny nog een bakkie koffie en rij daarna terug naar Rozenburg. Korte tussenstop bij de Mac om wat bikkecement op te halen en eenmaal thuis heerlijk met m'n burgertjes languit op de bank. Geweldige dag geweest!

Ook Sunny en Peter maakten foto's!

Tot volgende keer en groetjes van Wandelbeer!

Vergeet mijn gastenboek niet!