De Caminada Internacional
in Barcelona

Zoals de meeste mensen inmiddels wel weten ben ik echt een “Scandinavië-ganger”. De IML-tocht in Barcelona is dan ook heel iets anders dan ik gewend ben. En eerlijk gezegd stond die ook niet zo heel hoog op m'n lijstje. Maar ik was wel nog altijd eens van plan om naar Andorra te gaan. Daar was ik in de jaren 70 van de vorige eeuw een keer geweest en het was me bijgebleven dat dat een prachtig land was. Toen er foto's van Andorra op het foto-forum waar ik lid van ben verschenen, werd dat nog eens bevestigd.

En dus vatte ik het plan op om een weekje Andorra te combineren met de IML-tocht in Barcelona. Elly had er wel oren naar om mee te gaan en zo boekten we een 6-daagse reis naar Andorra en reserveerden we via Jago-Travel een kamer voor drie nachten in Barcelona. Zowel op de heenreis als op de terugreis zouden we dan nog een nachtje in Frankrijk overnachten.

En eindelijk werd het dan oktober en kon de grote reis aanvangen. Elly was al een dagje eerder naar Parijs vertrokken en had een hotelletje geregeld vlak onder Parijs, waar we elkaar dan zaterdagavond zouden treffen. Zaterdagochtend rond een uur of tien vertrok ik uit Rozenburg en had een voorspoedige reis door België en Noord-Frankrijk. In België heb ik één buitje gehad en dat was gelijk de laatste regen van de hele vakantie.

De Périphérique rondom Parijs was een regelrechte ramp om te rijden. Het was dat ik BramBram in de auto had, ander had ik nu waarschijnlijk nòg om Parijs heen gecirkeld! Ik kan me levendig indenken dat mensen hier vroeger helemaal panisch van werden. Tot overmaat van ramp was er ook nog eens een ongeluk gebeurd zodat alles muurvast stond. Wisselen van rijstrook was dan ook haast onmogelijk, het was echt een kwestie van: ogen dicht, pijl uit en op hoop van zegen!

Gelukkig ging alles goed en ook het hotel was snel gevonden. De volgende dag ging de reis door Frankrijk ook heel vlot, heerlijke wegen om te rijden, veel minder gejaagd dan in Duitsland. Wel duur, al die tolwegen, gelukkig kon je alles met creditcard betalen, anders was je wel erg snel door je contant geld heen.

De grensovergang met Andorra was prachtig. Precies zoals ik het me herinnerde: Heel hoog in de bergen en een geweldige haarspeldenweg. Verder herinnerde ik me niet zoveel van het land, alleen dat het erg mooi was. En dat was het nog steeds, het enige wat me tegenviel was de omvang van en de drukte in de steden. Met name Andorra la Vella, waar ons hotel was, was een complete heksenketel. Zeker de zondag dat we arriveerden en aansluitend de maandag omdat Spanje nog een vrije dag had.

Verder hebben we een schitterende week gehad in Andorra, lekker veel gewandeld en veel ritjes met de auto gemaakt. Een kort verslag staat ook op deze site, verder heeft Elly een foto-album samengesteld uit ons beider foto's. Klik hier voor het verslag van Andorra en hier voor het foto-album van Andorra..

Op vrijdag vertrokken we vroeg uit Andorra la Vella en al snel passeerden we de grens met Spanje. Moesten we alle shag die we meegenomen hadden voor Jan, de man van Elly, nog laten zien. Na de grens werd onze blik al gauw getrokken door een prachtig gebergte met heel rafelige pieken. Na diverse foto's vanuit de auto te hebben gemaakt, zijn we ergens een parkeerplaats opgereden en hebben kosten noch moeite gespaard (lees: we zijn onder hekken doorgekropen en over hekken heen geklauterd) om een paar echt mooie foto's te maken.

Daarna door naar Barcelona, waar we in één keer goed reden naar ons hotel. De auto konden we kwijt in een parkeergarage onder het naastgelegen winkelcentrum en we hebben gauw onze kamer een beetje ingericht. Daarna vonden we het wel tijd om de stad een beetje te verkennen en ons aansluitend aan te gaan melden voor de tocht. Dat laatste kon van 17:00 tot 21:00 uur, dus we hadden nog zeeën van tijd.

Op zoek naar de metro troffen we toevalligerwijs een Nederlandse die in Barcelona woont en die heeft ons tot in de finesses uitgelegd hoe de metro werkte. Dat was grandioos en scheelde ons veel gevraag en zoekwerk. Al snel waren we in het centrum van de stad en hebben daar heerlijk rond geflaneerd. Kleine smalle winkelstraatjes, ruime pleinen, prachtige gebouwen, schitterende fonteinen en veel terrasjes. Vlak bij de jachthaven, waar in een park een bandje speelde, zijn we op een terrasje neergestreken en hebben een drankje gedaan.

Daarna door alweer een mooi park op zoek naar de Sagrada Familia, maar die viel ons erg tegen. Hij stond helemaal in de steigers en het was er ook heel erg druk. Wel allemaal leuke souvenirkraampjes, ik heb veel vingerhoedjes, speldjes en mozaïek-kopjes gekocht.

Toen werd het tijd om aan te melden en dat was ook weer een verhaal apart. We gingen netjes met de metro naar het station, wat in de informatie van Jago Travel had gestaan en aldaar werden we door een aardige Spaanse dame naar het juiste adres verwezen. Ze liep zelfs met ons mee, omdat ze het in het Engels niet kon uitleggen. Kwamen we daar, was er helemaal geen inschrijving! Die was op een heel ander adres, ergens aan de andere kant van de stad. We moesten maar liefst 16 metrostations verderop zijn! Dat was heftig balen en we waren blij dat we wat speling in de tijd hadden.

Uiteindelijk belandden we dan op juiste plek en daar ging de inschrijving lekker vlot. We kregen alvast de route mee voor morgen en er werd ons op het hart gedrukt dat we alleen tussen 7 en 8 uur mochten starten. Na achten was geen optie, zei de strenge meneer achter het startbureau. Tsssss, heb je dan vakantie voor …

Snel maar met de metro terug naar het hotel, we hadden het er niet zo op om in het donker nog door de binnenstad te crossen. In het winkelcentrum naast het hotel hebben we nog een hapje gegeten en toen zijn we best wel moe ons bedje in gerold. Morgen vroeg op!

Dag 1

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

En inderdaad waren we de volgende dag hartstikke vroeg op. Met de hele club van Jago Travel zaten we rond 6 uur aan het ontbijt. Het was erg warm en druk in de ontbijtzaal en we hadden eigenlijk allebei niet zoveel trek in de vroege ochtend. Leuk was wel dat ik RWV-er Koos van Rijn nog even ontmoette, hij ging met z'n 82 jaar nog vrolijk op de 30 km. Wij zouden het bij de 20 houden, hadden we besloten.

Na het ontbijt weer met de metro langs al die stations en bij Hostafrancs uitgestapt en dan was je zo bij de start. Vlug een startstempeltje gehaald, GPS op nul gezet en daar gingen we van start voor de Spaanse IML tocht.

Het was nog een beetje donker en het eerste stuk ging door de stad, dus we zagen de horizon boven de gebouwen lichter kleuren. Ook in de stad zelf zijn er in Barcelona behoorlijk hoogteverschillen, hoe verder je naar de buitenwijken komt, hoe groter de verschillen. Leuk is dat er in de stad veel roltrappen zijn gebouwd, ik heb eigenlijk nog tijdens een wandeltocht een roltrap genomen, dus dat was vreselijk leuk! (En gemakkelijk …J)

Langs het Olympisch stadion en door een botanische tuin van waaruit we een prachtig uitzicht hadden over de stad met de opkomende zon, trokken we langzamerhand naar Montjuic, waar de eerste rust zou zijn. Op die rust werden we verwend met cola, Fanta of water en chocola. Een dixitoilet stond vlakbij en daar hebben we allebei even dankbaar gebruik van gemaakt.

Na de rust liepen we langs een soort fort heel hoog boven de haven van Barcelona. Ook waren we vlakbij een vliegveld, want er kwamen aardig wat landende vliegtuigen over zee aanvliegen. Het was een prachtig pad, waarlangs diverse heel grote cactussen stonden. Heel mooi gezicht met de haven en de stad in de diepte.

Na een heerlijke afdaling de stad weer in hebben we op een terrasje een kopje koffie gedronken, want al die drankjes bij de rust waren wel lekker, maar voor een koffiejunk als ik een beetje te fris. Hierna ging het een heel stuk door de stad, via brede lanen, die in het midden een soort wandelparkjes hebben. Het viel ons op dat de voetgangerslichten hier veel langer op groen staan dan in Nederland. En dat er wel heel veel van die stoplichten zijn, wel bij ieder zijstraatje!

De tweede rust zat ook midden in de stad en hier kon je water en een appel krijgen en ook stond er weer een dixi. Na deze rust ging het naar Parc Guell via een onwijs steile klim door een heel smal straatje. Prachtig gezicht zoals die straat ogenschijnlijk loodrecht omhoog liep. Ook tijdens deze klim waren er een paar hele lange roltrappen. Al met al een heel leuk stukje.

Parc Guell staat helemaal in het teken van de beroemde architect Gaudi, er is een soort plein op pilaren dat omzoomd wordt door een zitbank, helemaal ingelegd met mozaïeken. Onder dat plein kun je tussen die pilaren doorlopen en dan zitten er op het plafond ook weer allemaal mozaïeken. Schitterend gezicht. Omdat het zulk prachtig mooi weer was (het was ca 25), was het ook heel erg gezellig in het park.

Ook de derde rust zat in het park waar je weer wat fris en een zakje nootjes kreeg. Overigens hadden we ook tussen de 2e en de 3e rust nog ergens een terrasje gepikt. Voordeel van een kortere afstand lopen: je hebt overal ruim de tijd voor! We hebben zelfs souvenirtjes gekocht onderweg …

Het allerlaatste stuk ging weer helemaal door de stad en dat stuk vonden we een beetje saai. De route was ook erg aan de lange kant, GPS bleef staan op 25,3 km. Da's wel heel erg ruim voor een 20 km. Eenmaal binnen kregen we weer een blikje fris, een baguette met kaas of worst en een diploma voor de 1e dag. De verzorging is misschien wel een beetje eentonig, maar wel ruim voldoende, zker qua drinken. Tenslotte hebben we maar € 7 betaald voor 2 dagen!

En ook bij de finish kwam ik een bekende RWV'ster tegen: Annie Woutersen. Natuurlijk moetsen we even samen op de foto voor in de WSB. Van Walkers4Walkers waren Thunderstick (Hans) en zijn vrouw Nelly aanwezig. Terug in het hotel eerst even gedoucht en toen bij de Italiaan in het winkelcentrum wezen eten en niet al te laat naar bed gegaan.

Dag 2

Klik op het plaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Ook de volgende morgen liep de wekker weer vroeg af natuurlijk. In de ontbijtzaal was het zo druk en warm, dat we ons blad met eten mee naar de kamer hebben genomen en daar hebben gegeten. In de metro waren erg veel nachtbrakers aanwezig, stoere lefgozertjes en kortgerokte meiden. Gelukkig deden ze niet heel erg vervelend, maar we voelden ons toch niet helemaal op ons gemak.

We zijn weer snel van start en het eerste stuk loopt het parcours weer helemaal door de stad. Net als het laatste stuk van gisteren kon dit ons niet zo bekoren. Na een uurtje begon het parcours weer wat te stijgen en vonden we een leuk cafeetje voor de broodnodige cafeïne. Daarna kwamen er een paar echt steile straten en helaas waren ze hier de roltrappen vergeten.

Na een stukje park zat daar de eerste rust en na deze rust begon het pas echt steil te worden. We moesten de bergen in via een straat waarvan ik denk dat het zeker een 30% helling was. We hadden veel lol me medewandelaars, vooral toen er ook nog mountainbikers omhoog kwamen. We hebben ze met een welgemeend: "Push, harder, push, harder" aangemoedigd. Aan hun lachen te zien konden ze dat wel waarderen.

Even verderop moesten we via een gruispad nog verder omhoog en hier kwamen ons veel mountainbikers tegemoet. Gelukkig ging alles goed, ik vond de bikers ook veel relaxter dan in Nederland, ze hielden echt rekening met de wandelaars. Het gruispad ging een stukje horizontaal en hier hadden we weer schitterende uitzichten over de stad. Ook een heel mooi uitzicht op een grote toren en daar moesten we weer naar toe klimmen. Maar toen hadden we het hoogste punt dan ook bereikt.

En daarna volgde er een werkelijk geweldige afdaling, de ene haarspeldbocht na de andere en het uitzicht over de stad was adembenemend. Halverwege deze afdaling was er weer een rust, ditmaal met een terrasje er vlak naast. Daar hebben we even heerlijk van een ijsje zitten genieten. Overigens hadden ze bij deze rust soep, weer eens wat anders dan frisdrank!

Verder ging het weer in de afdaling, we kwamen nog langs het stadion van FC Barcelona, Nou Camp, en we hebben geprobeerd er even binnen wat fotootjes te maken. Maar helaas, er stond een zee strenge suppoost en die liet ons er niet door. Nou ja, ik ben toch geen voetballiefhebber, dus zo´n ramp vond ik het nou ook weer niet.

Bij de allerlaatste rust heb ik nog even een bezoek gebracht aan een dixi en toen begonnen we aan het laatste stukje van een paar kilometer. Wel weer door de stad, maar niet zo erg saai als gisteren. Ook de afstand was beter: 22 km.

Na de afmelding kregen we weer een diploma en een mooie medaille. Natuurlijk ben ik m'n wandelboekje en m'n IML-paspoort af gaan laten stempelen en heb ik het clipje "Espanya" voor op m'n IML medaille gekocht. Nog even nagepraat met diverse bekenden en toen nog even de stan ingetrokken.

In het park rondom de Arc de Triomph hebben we nog een uurtje heerlijk in de zon rondgewandeld. Half Barcelona had dit zelfde idee, het was er gezellig druk. Toen weer terug naar het hotel en daar gegeten. Alle spullen ingepakt, morgen vertrekken we weer naar huis.

Ook de terugreis is erg vlot gegaan, even aan afslagje in Barcelona gemist, maar dat gad niet zoveel oponthoud. In Frankrijk kwamen we over de schitterende brug bij Millau en daar hebben we een lange stop ingelast en veel foto's gemaakt. Daarna vlak voor Parijs een hotel vlakbij het hotel van de heenreis genomen en de volgende dag heel vroeg (6 uur) gaan rijden om de drukte op de périphérique voor te zijn. Nou, vergeet het maar, die weg is volgens mij altijd druk! Toch vrij snel er voorbij en toen zo'n beetje in één ruk door naar Nederland. Mooi op tijd Elly in Den Haag uit de auto gemikt en toen het allerlaatste stukje, om 14.00 uur was ik eer thuis in Rozenburg. Het is weer een geweldige belevenis geweest!

Ook van Barcelona heeft Elly weer een album gemaakt van ons beider foto's!
Klik op het fotootje hieronder om deze foto's te bekijken.

Tot volgende keer en groetjes van Wandelbeer!

Vergeet mijn gastenboek niet!