7Dorpentocht op Tholen

Klik op het linkerplaatje om de route in Google Earth te bekijken
Klik hier voor een gewone uitvergroting van het plaatje

Eén van mijn favoriete tochten dit weekend: de 7Dorpentocht op Tholen. Na een jaar van afwezigheid, vanwege de 4daagse van Castlebar in 2008, was ik dit jaar natuurlijk weer van de partij! Onwijs vroeg (half 6) op weg en via de eilanden richting Zeeland gereden. Op een eenzaam fietspad zag ik opeens twee wandelaars die me toch wel heel bekend voorkwamen, die manier van lopen, die blauwe jasjes en ja hoor: dat waren Huib en Annie. Geestdriftig even getoeterd en gewuifd natuurlijk. Die vonden die 50 op Tholen natuurlijk weer niet lang genoeg, pfffff, uitslovers …

Rond half 7 arriveerde ik in Oud-Vossemeer. Daar werd ik direct een heel groot weiland in gedirigeerd om Pandaatje te parkeren. Dat viel wel een beetje tegen, bij eerdere edities had ik een plekje veel dichterbij. Nu moest ik zo'n kilometertje lopen naar de start. Na een paar jaar in "Hof van Holland" gestart te zijn, is de start nu weer in het Dorpshuis. Of dat verleden jaar ook al zo was, weet ik natuurlijk niet.

Daar was het al gezellig druk, maar de inschrijving gaat hier altijd heel vlot. Starten mag pas om 7 uur precies, dus heb ik even een lekker bakkie koffie gedaan en alle tafeltjes van m'n kaartjes voorzien. Ik liep ook Cock en Ilona tegen het lijf en op de parkeerplaats had ik de wederhelft van Huib, Carla, al ontmoet.

Ook van het forum zou een groepje komen, maar die schitterden nog door afwezigheid. Alleen Ed was present en zat buiten op de start te wachten, hij zou dit jaar voor de 40 gaan vanwege een eerdere blessure. Om 7 uur vertrok de grote menigte (later zou blijken dat er 2124 deelnemers waren geweest) en ben ik nog even een toilet op gaan zoeken.

Cock maakte nog even een fotootje van me onder het startspandoek en om kwart over 7 ging ook ik op pad. Voor de 50 km natuurlijk, alleen de 50 komt door alle 7 dorpen en dat vind ik juist het leuke van deze tocht. Het aanloopstuk vanuit deze startplaats is iets korter en al gauw loop ik op de bekende fietspaden langs het heerlijke Zeeuwse landschap.

Op weg naar het eerste dorp Sint-Annaland kom ik Huib en Annie tegen, die tegengesteld aan de meute naar de start wandelen. Ik roep ze toe dat ze verkeerd lopen en dat had ik beter niet kunnen doen natuurlijk, want dat hadden ze al een paar honderd keer gehoord … Ze hadden trouwens wel gezien dat ik het was die onderweg naar ze toeterde!

In Sint Annaland geniet ik van een gratis kopje koffie en neem even een korte rust. De temperatuur is vandaag heerlijk en m'n jasje kan hier al in de rugzak. Na de warmte van verleden week is dit gewoon zalig!

Op weg naar het tweede dorp, Stavenisse, zit er tot mijn verrassing een nieuw stuk in de route: na de wagenrust op 12,5 km gaan we een spiksplinternieuw fietspad langs het water op. Dit pad ken ik van een eerdere GPS-tocht die ik hier gelopen heb. Geweldig dat dit stuk nu ook hier in het parcours zit! Ik geniet van het uitzicht over het water en op de Zeelandbrug in de verte.

Ook word ik op dit stuk ingehaald door Huib en Annie, nee trakteren voor de 3e keer doen we niet, maar we kletsen even en het blijkt dat zij er vandaag een 110 km van maken. 30 km heen, 50 km tocht en 30 km terug. Ze zijn vanmorgen om 3 uur gestart … rare hobby hoor, dat wandelen! Dan verdwijnen ze weer rap aan de horizon, pffff wat een tempo …

In Stavenisse worden we getrakteerd op een banaan en daarna komt er een favoriet stukje parcours van mij. Over heerlijk lange, rechte polderwegen gaat het verder naar dorp 3, Sint Maartensdijk, Op ca 21 km zit de "wagenrust met bouillon" en hier maak ik een praatje met Piet en Co, die weten te vertellen dat dit weekend in Engeland de jaarlijkse Centurion race is.

In Sint Maartensdijk zitten op het terras van de rust in Café Smerdiek Bosso en consorten van het forum. Zij lopen de 30 km vandaag. Natuurlijk maak ik even een praatje, maar ik ga hier niet rusten, ik loop liever nog 3 kilometertjes door naar de volgende rust, daar is het wat ruimer.

Deze 3 kilometer gaan door natuurgebied De Pluympot en dat is een prachtig stukje. Eerst over een pad, helemaal omzoomd door hoge bomen, heerlijk als het warm weer is en daarna via smalle voetpaadjes langs en via een bruggetje over het water. Even een steil dijkje oversteken en dan is daar de controle en de rust op 28,7 km.

Zooooo, weer eventjes lekker een bakkie, wat steentjes uit de schoenen verwijderen en natuurlijk een uitgebreid bezoek aan het toilet. Even heerlijk wat water in m'n gezicht spetteren en wat koud water over m'n polsen laten lopen. Daar fris je zo heerlijk van op!

Inmiddels zijn ook Bosso, Drifter, Marion en Festus op het terras aangeschoven en zo zitten we nog even met z'n allen, Maar dan ga ik er weer vandoor, lang rusten is nou eenmaal niks voor mij en de volgende rusten zitten allemaal heel snel na elkaar. Beter om overal even kort te stoppen in plaats van één lange rust, vind ik tenminste, anderen kunnen daar heel anders over denken natuurlijk

Ook onderweg naar dorp nummer 4, Scherpenisse, loop ik van de geweldige uitzichten te genieten. Door de regen van de afgelopen dagen groeit en bloeit alles dat het een lieve lust is, velden vol margrieten staan volop in bloei en boven alles uit steekt natuurlijk de markante watertoren van Scherpenisse.

In het dorp zelf aangekomen, worden we niet naar het bekende café "de Heksenketel" gestuurd, maar naar café "Zeelands Welvaren". Hé, dat is vreemd! Niet dat de rust minder goed is, hoor, ook hier is het gezellig, maar ja, je raakt aan bepaalde dingen gewend hè, in de loop der jaren. Als ik het navraag blijkt café "de Heksenketel" voorgoed gesloten te zijn.

Het stukje van Scherpenisse naar dorp nummer 5, Poortvliet, vind ik het minst leuke stukje van de tocht. Het is gelukkig niet lang, zo'n drie kilometertjes, maar de route loopt eigenlijk alleen maar langs de provinciale weg. Niks aan dus. Gelukkig is het dit jaar niet zo warm, maar een paar jaar geleden heb ik hier echt lopen afzien! Je zit hier ook zo rond de 37 km, dus echt een moment voor een dipje.

Dit jaar loop ik goed en het gaat zo lekker dat ik even overweeg om de rust in Poortvliet over te slaan, maar ja … dit is de "bolussenrust" en dat is toch wel errug lekker … Ik strijk dus toch even neer op het terras en geniet van deze zoete en kleverige traktatie. Ja, je bent in Zeeland tenslotte, dan hoort een bolus erbij … (heb ik het zo goed gemaakt, Piet? )

Op naar de volgende rust, tussen twee dorpen in, maar voor mij persoonlijk de rust waar ik het meest naar uitzie: de watermeloenenrust! Ieder jaar weer geniet ik hier van een gigantisch groot stuk watermeloen, nergens smaakt dat zo lekker als hier. Ik heb vaak de week na deze tocht watermeloen voor thuis gekocht, maar dat is net zoiets als buitenlandse vakantiedrankjes in Nederland kopen: er ontbreekt iets …

Verfrist ga ik weer op pad naar dorp nummer 6, Tholen. Hier zit een leuk stukje in het parcours waarbij je achter een paar stallen langs vlakbij een groot landhuis uitkomt. Je loopt hier bij wijze van spreken in de tuin en via een prachtige oprijlaan, omzoomd door grote bomen, loop je weer van het landhuis weg.

Op de rust op 42 km neem ik het er weer even van en ga weer voor een kopje koffie. Hier zit ik samen met de Walkers Harriëtte en Bert Vos. Er loopt nog een groepje Walkers mee, ik dacht dat die voor me gestart waren, maar ze blijken achter me te lopen. Best dus weer een goede afvaardiging van W4W!

Verder gaat het weer, een grappig momentje in het parcours: we lopen dwars door een tribune die langs het voetbalveld staat. De enige tocht die ik ken die dit in het parcours heeft! Dan komt er een heel leuk stukje door een park en over dijkjes langs het haventje van Tholen. Dit heeft er sinds de eerste keer dat ik hier liep (in 2004) niet meer in gezeten! Ik denk dat het te maken heeft met de tijdelijke startplaats in de tussenliggende jaren, daardoor werd de route wat langer.

Dan kom ik weer op bekend terrein: de lange wegen die leiden naar de allerlaatste verzorgingspost, midden in een boomgaard. Normaal gesproken werden hier alle spullen die over waren van de vorige rusten naartoe vervoerd en kon je hier je buikje vol eten. Helaas dit jaar niet en juist nu heb ik honger … Gelukkig heb ik altijd noodvoorraad in m'n rugzak! Het is net eventjes gaan regenen en in de grote schuur eet ik een pakje crackertjes en breng m'n plu in stelling voor het laatste stukje.

Maar die heb ik niet nodig gehad, het bleef bij die paar spettertjes in de rust en dus heb ik de laatste twee kilometer voor niks met de plu in m'n handen gelopen. Overigens liep ik tijdens dit laatste stukje samen met twee collega's van m'n schoonzusje Marjan, kleine wereld hè?

Ik was heel mooi op tijd binnen, ik heb er 10,5 uur over gedaan, Met al die wagen- en caférusten vind ik dat niet slecht voor mijn doen. Maar ja, het was ook uitstekend weer en een lekker snel (veel asfalt) parcours. Ik heb dit keer een medaille gekocht, die had ik nog niet en ben met een lekker koud drankje op de rest van de W4W'ers (Syl, Gery, Maike, Carola en Berend) gaan zitten wachten.

Die kwamen een half uurtje later binnen, samen met groepje Bosso, en zo zaten we nog even gezellig met z'n allen na te bieren. En ja, toen moesten we nog naar de parkeerplaats lopen natuurlijk. Maike stond met haar auto op hetzelfde weiland als ik en Syl, Gery, Carola en Berend reden met haar mee. Dus zo liepen we met z'n zessen terug naar de auto's. We waren erg laat natuurlijk en bijna het hele weiland was al leeg. Wat stond Pandaatje daar eenzaam …

De terugreis ging ook weer voorspoedig en zo zat een heerlijk dagje Tholen er weer op.
Van mij krijgt deze tocht weer een dikke 10

Tot volgende keer en groetjes van Wandelbeer!

Vergeet mijn gastenboek niet!