4e tocht winterserie RWV

Zo, de eerste tocht van het jaar 2005 is er weer een van de winterserie. Doordat de kerst en oud en nieuw een beetje ongelukkig vielen dit jaar (of eigenlijk vorig jaar, grinnik, grinnik, als Mimi smiley's kan maken moet ze er hier maar een paar neerzetten!) had ik maar liefst twee weken niet gelopen. Ik popelde dan ook om weer eens lekker in de buitenlucht te vertoeven en ook Wandelbeer was er wel weer eens aan toe. Meneer heeft zoveel oliebollen zitten schransen, dat er echt wel een paar onsjes af mogen, hij is anders niet meer te tillen!

Met de kerst had ik een nieuw digitaal fototoestel gekregen en dat wilde ik nu natuurlijk direct uitproberen. Vooral nu ik al m'n tochten ook op onze website zet ik dat superhandig natuurlijk. Geen weken meer wachten tot de foto's klaar zijn. De tocht gaat ook vandaag voornamelijk door het bos en helaas is het toch weer een beetje grijs weer. De temperatuur is goed, maar juist voor de foto's had ik vandaag liever een zonnetje gehad!

Als we op een gegeven moment onder een viaduct door lopen, valt m'n oog weer op dat stukje waar ze een heleboel bakstenen rechtop hebben gezet. Het is een vreemd gezicht en ooit liepen er twee mensen voor me, die zich afvroegen waar dat nou voor zou zijn. Ter plekke heb ik toen bedacht dat het een begraafplaats was voor doodgereden egeltjes en sinds die tijd kan ik hier niet voorbij komen zonder aan egeltjes te denken!

De eventuele rust bij de voetbalvereniging is dicht en de daarna volgende gelegenheid zit op zo'n beetje 11 kilometer. Nou, dan ben je bijna binnen, dus vandaag maar geen rust ingelast. Op het laatste stuk lopen we nog heerlijk langs de Kralingseplas uit te waaien en dan zijn we weer in de kantine.

Wandelbeer heeft alweer honger en wil iets met chocola, maar daar steek ik een stokje voor. Eerst dat bolle buikje weg en dan pas weer iets lekkers, doe ik ook, toch?