De rolstaartbeer

De rolstaartbeer valt onder de kleine beerachtigen en is door zijn opvallende rolstaart enig in zijn soort in deze groep. Hij heeft een ronde kop met kleine ronde oorschelpen, grote donkere ogen en een stompe snuit. De romp is lang en de ledematen kort, de tenen van voor- en achterpoten hebben sterk gevormde scherpe nagels. De staart is bijna net zo lang als de kop en romp samen. Zijn vacht is "fluweelachtig" en zeer dicht, zacht en kort. De vacht is aan de bovenzijde geelachtig bruin met een bronskleurige waas. Het middendeel van de rug is donkerder met een donkere lengtestreep. De onderzijde is diepgeelbruin.

Rolstaartberen zijn nachtdieren die bijzonder goed kunnen klimmen. Ze gaan 's nachts hoog in de bomen op zoek naar voornamelijk plantaardig voedsel. Daarbij kunnen ze behoorlijk luidruchtig zijn. Overdag slaapt hij, ineengerold met zijn voorpoten voor de ogen geslagen, in een boomholte of in dicht gebladerte.

Tijdens het eten neemt de rolstaartbeer de meest verschillende houdingen aan:op zijn achterste zittend, op de rug liggend of hangend aan zijn achterpoten en staart met de kop omlaag. De vruchten worden met de bek en voorpoten vastgepakt, nadat ze er eerst uitgebreid aan geroken hebben. Door op de rug te liggen kunnen ze het vocht wat uit de vruchten komt optimaal opnemen.

De rolstaartbeer leeft in kleine troepen zonder strenge onderlinge rangorde. Ze maken een opvallend schril blaffend geluid, bijvoorbeeld als ze schrikken of als hun rust verstoord wordt. Bij onderlinge onenigheid of bedreiging produceren ze een vervaarlijk sissend en krijsend geluid.

De voortplanting is niet aan een bepaald jaargetijde gebonden. Na een draagtijd van 112-118 dagen wordt er 1 jong geboren, zeer zelden twee. Op een leeftijd van 2-3 maanden is het grijpvermogen van de staart volledig ontwikkeld. Na 7-8 weken begint de rolstaartbeer met het eten van vast voedsel. Na 4 maanden is hij zo goed als zelfstandig. Mannetjes zijn na ca.1,5 jaar en vrouwtjes na ca. 2-2,5 jaar geslachtsrijp.